ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی از توده های بومی جعفری (Petroselinum crispum Mill) با استفاده از نشانگر مولکولی SRAP
این مطالعه، به منظور بررسی اطلاعات و کارایی نشانگر SRAP برای تخمین تنوع ژنتیک در 15 توده جعفری ایرانی صورت گرفته است. تکثیر مکانهای ژنی با استفاده از چهار ترکیب آغازگر SRAP انجام شد. بیشترین و کمترین تعداد باند های چندشکل تشکیل شده به ترتیب ترکیب آغازگر Me2-Em5 و Me4-Em1 بود. میانگین تعداد باندهای چندشکل به ازای هر ترکیب آغازگر 25/8 بود. تجزیه خوشه ایصفات مولکولی بر اساس ضریب تشابه جاکارد و الگوریتم Neighbor- Joining تودههای مورد مطالعه را در فاصله ژنتیک 06/0 به پنج گروه تفکیک کرد. در نهایت نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که تنوع ژنتیکی زیادی میان توده های جمعآوری شده از چند منطقه ی جغرافیایی ایران وجود دارد و این مطالعه سودمندی نشانگر SRAP را در تعیین تنوع ژنتیکی بین توده های جعفری نشان داد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.