اثربخشی آموزش با الگوی کاوشگری بر هیجان های تحصیلی دانش آموزان ابتدایی در درس علوم تجربی

هدف‏ پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش با الگوی کاوشگری بر هیجان های تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی بود. روش پژوهش نیمه‏ آزمایشی با طرح پیش‏آزمون - پس‏آزمون و گروه گواه بود. دو کلاس و هریک به تعداد 32 نفر از جامعه آماری دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی ناحیه دو شهر سنندج به عنوان گروه های آزمایش و کنترل با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده از پرسشنامه سنجش هیجان های تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی، استفاده شد. آموزش به شیوه کاوشگری طی 10 جلسه‏ 45 دقیقه‏ای در پنج هفته‏ متوالی برای دانش‏آموزان گروه آزمایش برگزار گردید. گروه‏ کنترل تحت آموزش با شیوه سنتی قرار داشتند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج تحلیل ‏کوواریانس چند متغیره درسطح 05/0>p نشان داد؛ بین دو گروه از لحاظ متغیر وابسته ترکیبی (هیجان های تحصیلی کلاس) تفاوت معنی دار آماری وجود دارد. تحلیل کوواریانس یک راهه در متن مانکووا نشان داد؛ بین گروه های آزمایش و کنترل از لحاظ نمرات پس آزمون هیجان های مختلف کلاس درس، تفاوت معنی دار وجود دارد. تدریس به شیوه کاوشگری توانسته است سبب افزایش هیجان مثبت لذت و کاهش هیجان های منفی اضطراب و خستگی دانش‏آموزان گروه آزمایش در موقعیت کلاس درس شود.