ارایه تکنیکهای نوین دلفی و تاپسیس در تعیین مکانهای مناسب استحصال آب زیرزمینی جهت شرب (مطالعه موردی: دشت رشتخوار)

کاهش کیفیت آب های زیرزمینی که  ناشی از برداشت های بی رویه از این  منبع است، باعث شده شناسایی مکان های مناسب به منظور استحصال آب زیرزمینی برای شرب امری مهم  تلقی شود. هدف از این پژوهش تعیین مکان های مناسب استحصال آب شرب در دشت رشتخوار با استفاده از تکنیک دلفی و تاپسیس است که در تکنیک دلفی طبق نظرات خبرگان، وزن زیرمعیارها و معیارها تعیین گردید و در لایه های رستری آنها ضرب شده تا نقشه نهایی حاصل شود. در تاپسیس با استفاده از ماتریس تصمیم گیری، وزن زیر معیارهای مورد مطالعه تعیین گردید، سپس به رتبه بندی زیر معیارهای منتخب پرداخته شد. معیارها شامل حذف آب، فیزیوگرافی حوضه، زمین شناسی، بررسی اقتصادی و اجتماعی و زیرمعیارها عبارتند از: کیفیت و کمیت آب، ضریب قابلیت انتقال، ضخامت آبرفت،  فاصله از جاده، فاصله از خطوط انتقال برق، فاصله از شهر و روستا، شیب حوضه و سازندهای زمین شناسی بودند. نتایج مقایسه انجام شده دو تکنیک، در درصد مساحت ها به دلیل این که کای اسکوئر (χ2) محاسبه شده 97/5 و کوچیکتر از کای اسکوئر جدول است،تفاوت معناداری با هم نداشت.  با توجه به نقشه ی نهایی آبخوان دشت رشتخوار استعداد آبخوان در پنج کلاس کیفی خیلی خوب، خوب، متوسط، کم و نامناسب کلاسه بندی گردید. در تکنیک دلفی 07/37 درصد  مساحت منطقه مورد مطالعه خیلی خوب و خوب و در تکنیک تاپسیس 27/35 درصد این منطقه را که در قسمت غرب دشت واقع است را خوب و خیلی خوب و قسمت شرق آبخوان برای استحصال نامناسب تشخیص داده شد.