پویایی جمعیت تاس ماهی ایرانی Acipenser persicus Borodin, 1897 با استفاده از مدل شبیه سازی مونت کارلو و روش بوت استرپ در جنوب دریای خزر (مطالعه موردی: استان گیلان)

در این مطالعه پویایی شناسی تاس ماهی ایرانی (A.persicus)با استفاده از یک مدل ساختار سنی که درون اجزای مدل با استفاده از شبیه سازی مونت کارلو و بوت استرپ عدم قطعیت گنجانده شده بود، مورد بررسی قرار گرفت. داده های فراوانی طولی تعداد 4376 نمونه حاصل صید تورهای پره به صورت صید ضمنی، تورهای گوشگیر ثابت و کشفیات یگان حفاظت در بین سال های 1389-1380 برای بررسی پارامترهای رشد به نرم افزار FiSAT II وارد شد. با استفاده از فراوانی طولی طبقه بندی ماهانه در نرم افزار FiSAT II، به روش الفان 1 (ELEFAN 1) میزان L∞ و K به ترتیب 203 سانتی متر و  year-1 08/0 برآورد و با استفاده از مقادیر یاد شده میزان t0، 94/0- سال به دست آمد. میزان مرگ و میر طبیعی با استفاده از فرمول تجربی پائولیyear-114/0 محاسبه شد. میزان مرگ و میر کل به دست آمده با استفاده از منحنی صید برای تاس ماهی ایرانی year-1 26/0 برآورد شد. ضریب بهره برداری 61/0 برآورد گردید. فاصله اطمینان برای مقادیر Z در روش بوت استرپ بین year-1327/0 تا 195/0 با میانیگین 2405/0 به دست آمد. فاصله اطمینان برای مقادیر Z در روش مونت کارلو با گنجاندن خطای نمونه برداری بینyear-1 289/0-169/0 با میانگین 244/0 به دست آمد. نتایج نشان داد که گنجاندن مقادیر به دست آمده در مدل های ارزیابی ذخایر تاس ماهی ایرانی می تواند دقت بیشتری در ارزیابی جمعیت این گونه در آینده ایجاد کند.