تغییرات ترکیب صید در خانواده گیش ماهیان (Carangidae) طی دوره تاریکی و روشنایی با استفاده از روش صید ترال

این مطالعه با هدف برآورد میزان صید و تعیین اثر عامل تاریکی و روشنایی بر ترکیب گونه ای صید در صیدگاه های استان خوزستان، بوشهر و هرمزگان با استفاده از تور ترال در اردیبهشت ماه 1395 صورت گرفت. به منظور مقایسه میزان صید اعضای خانواده گیش ماهیان، زمان توراندازی به نحوی طراحی گردید تا در طی مدت صید در هر 57 ایستگاه دوره تاریکی (6 تا 8 شب) و دوره روشنایی (8- 10 صبح) رعایت گردد. در این مطالعه در مجموع 18/34937 کیلوگرم آبزی صید شد. میزان صید در 17 ایستگاه استان بوشهر در کل 38/22696 کیلوگرم، در 20 ایستگاه استان هرمزگان در کل 5/10611 کیلوگرم و در 20 ایستگاه استان خوزستان در کل 3/1629 کیلوگرم بود. ماهیان استخوانی، غضروفی و بی مهرگان به ترتیب 92/86، 32/12 و 76/0 درصد از وزن کل صید را به خود اختصاص دادند. بیشترین درصد وقوع صید در ایستگاه های نمونه برداری شده راNemipteridae ، Rays،Sphyraenidae ، Synodontidae، Psettoididae، Scomberomorus guttatus و Platycephalus indicus به خود اختصاص دادند. میانگین صید به ازای واحد تلاش صیادی (CPUE) برای سه استان مورد مطالعه در زمان تاریکی و روشنایی نشان داد که در خانواده گیش ماهیان، گونه های سارم دهان بزرگ و گیش پوزه دار (همام) دارای تفاوت معنی داری در تاریکی و روشنایی می باشند. نتایج تحقیق نشان داد در میان گونه های ماهی مورد بررسی خنو خاکستری و راشگوماهیان دارای بیشترین میزان صید در زمان شب بودند. نتایج حاصل از این مطالعه می تواند برای تامین گونه مورد هدف در تور ترال در دوره های روشنایی و تاریکی مورد استفاده قرار گیرد.