بررسی میزان آلودگی آفلاتوکسین در خوراک مصرفی و شیر تولیدی و شناسایی مولکولی سویه قارچی آن در برخی از گاوداری های استان آذربایجان شرقی
آفلاتوکسین ها گروهی از مایکوتوکسین های تحت عنوان متابولیت های ثانویه سمی هستند که باعث آلودگی خوراک می شوند.
پژوهش حاضر به منظور شناسایی میزان آلودگی آفلاتوکسین M1</sub> شیر، آفلاتوکسین B1</sub> خوراک و متعاقبا جداسازی و شناسایی مولکولی گونه قارچی آسپرژیلوس فلاووس طراحی گردید.
بدین منظور از 10 گاوداری سطح استان آذربایجان شرقی به طور تصادفی نمونه های خوراک و شیر در ماه های اسفند و فرودین جمع آوری گردید و متعاقبا تعیین میزان آفلاتوکسین ها، به روش الایزا انجام گرفت. همچنین جداسازی و شناسایی قارچ آسپرژیلوس فلاووس نمونه هایی با حداکثر آلودگی (2 نمونه) و سویه های خالص آسپرژیلوس فلاووس با استفاده از محیط کشت پوتیتو دکستروز آگار، پرایمر اختصاصی و واکنش PCR انجام پذیرفت. یافته های به دست آمده از آنالیز آفلاتوکسین M1</sub> و B1</sub> توسط آزمون آماری T و با نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و اعداد به دست آمده با اعداد استاندارد جهانی و ملی مقایسه شد.
نتایج به دست آمده نشان داد که تمامی نمونه های شیر و خوراک آلوده به آفلاتوکسین بودند ولی میزان آلودگی نمونه های شیر کمتر از مقادیر مجاز استاندارد ایران، آمریکا و اتحادیه اروپا (به ترتیب 1/0، 5/0 و 05/0 میکروگرم در کیلوگرم) بود و از بین 10 نمونه تنها دو نمونه خوراکی میزان آلودگی آفلاتوکسین B1</sub> بالاتر از حد مجاز استانداردهای ایران و اتحادیه اروپا (5 میکروگرم در کیلوگرم) بود. محدوده آلودگی نمونه های شیر و خوراک به ترتیب در دامنه های 021/0 الی 05/0 و 1/1 الی 9/6 میکروگرم در کیلوگرم مشاهده شد. از لحاظ آماری نیز آلودگی آفلاتوکسین M1</sub> و B1</sub> سطح منطقه از استانداردهای ملی و بین المللی پایینتر بود. تفاوت معنی داری بین میانگین وجود داشت و به طور معنی داری میانگین آلودگی ها پایین تر از این استانداردها بود (به ترتیب 0001/0>p و 01/0>p برای شیر و خوراک). بر اساس نتایج به دست آمده در خصوص شناسایی گونه قارچی نیز با توجه به عدم تشکیل باند در محدوه bp413، می توان نتیجه گرفت که گونه غالب و عامل اصلی آلودگی خوراک های نمونه برداری شده، گونه فلاووس نبوده است.
تفاوت معنی داری بین میانگین آلودگی آفلاتوکسین M1 و B1 سطح منطقه با استانداردهای ملی و بین المللی وجود داشت و میانگین آلودگی ها پایین تر از این استانداردهای مزبور بود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.