مکان یابی مجدد زمین لرزه های 20 سال اخیر منطقه شمال غرب ایران با استفاده از الگوریتم JHD

مکان یابی دقیق تر زمین لرزه های یک منطقه مستلزم وجود ایستگاه های لرزه نگاری کافی و توزیع مناسب آنها در منطقه است. استفاده از اطلاعات شبکه های لرزه نگاری مختلف موجود در یک منطقه و تلفیق داده های ثبت شده در هریک از این شبکه ها با یکدیگر می تواند برای رسیدن به این هدف مفید باشد. این امر موجب کاهش مقدار نبود آزیموتی می شود و بهبود کمی و کیفی پارامتر های مکانی زمین لرزه ها را حتی برای زمین لرزه های کوچک فراهم می کند. در این مطالعه مکان یابی مجدد زمین لرزه های 20 سال اخیر شمال غرب ایران با تلفیق داده های شبکه های موجود در منطقه انجام گرفته است. در این راستا، ابتدا اطلاعات ثبت شده از زمین لرزه های منطقه در ایستگاه های شبکه های لرزه نگاری داخلی و کشورهای همسایه از پایگاه داده های مربوط جمع آوری و مجموعه کامل تری از زمین لرزه های منطقه تهیه شد. پس از آماده سازی داده ها وحذف داده های پرت، مکان یابی مجدد زمین لرزه ها براساس داده های تلفیق شده و با استفاده از نرم افزار ولست ابتدا به روش تک رخداد و سپس با روش JHD انجام یافت. نتایج این مکان یابی و جابه جایی های حاصل در رومرکز و عمق زمین لرزه ها ارزیابی، و خطای RMS اولیه مربوط به زمین لرزه ها با خطای RMS مربوط به مکان یابی مجدد با روش تک رخداد و روش JHD مقایسه شد که در هر مرحله بهبود خطاها قابل توجه بود. درنهایت، با رسم مقاطع عمقی کانون زمین لرزه ها در نواحی فعال لرزه خیزی، ساختار های مرتبط با زمین لرزه ها در منطقه بررسی شد. براساس نتایج، در بسیاری از مقاطع، حذف ساختارهای غیرواقعی ناشی از خطاهای نظام مند تعیین محل زمین لرزه ها مشهود است و در بعضی از مقاطع، ضمن کاهش پراکندگی محل کانون زمین لرزه ها، ساختارهای موجود واضح تر مشاهده می شوند. نتایج و پارامترهای مکانی جدید حاصل از این مطالعه می تواند برای مطالعات مختلف بعدی در منطقه استفاده شود.