ارتباط تیپ بدنی با کنترل پاسچر ایستا، نیمه پویا و پویای زنان نوجوان، جوان و میانسال

تیپ سنجی یا سوماتوتایپ روشی برای توصیف فیزیک انسان درباره تعدادی از خصیصه هاست که به شکل و وضعیت بدن مرتبط اند و می تواند کنترل پاسچر را تحت تاثیر قرار دهد، هدف از انجام این تحقیق ارتباط تیپ بدنی با کنترل پاسچر ایستا، نیمه پویا و پویا بود.

140 نفر زن 12 تا 50 سال با میانگین سن 94/10±45/26، که هیچگونه ناهنجاری اسکلتی، آسیب و درد در اندام تحتانی، آسیب دهلیزی و عصبی-عضلانی نداشتند، بعنوان آزمودنی در این تحقیق شرکت کردند. ویژگی های آنتروپومتریک مربوط به تیپ بدنی اندازه گیری شده و سپس بر اساس روش هیث-کارتر آزمودنی ها به سه گروه اکتومورف(46 نفر)، مزومورف(45 نفر) و اندومورف(49 نفر) تقسیم شدند. برای ارزیابی کنترل پاسچر پویا تست نرمال شده ستاره(Y Balance Test) و برای برآورد کنترل پاسچر ایستا و نیمه پویا تست شمارش خطا(BESS) اجرا شد. برای محاسبه میانگین و انحراف استاندارد سن، قد، وزن، تعداد خطا در تست BESS و فاصله دستیابی در سه جهت آزمون Y، از آمار توصیفی و برای ارتباط تیپ بدنی با کنترل پاسچر پویا، نیمه پویا و ایستا از همبستگی کا-اسکوار در سطح معناداری 05/0≥ P استفاده شد.

بررسی یافته های تحقیق نشان داد آزمودنی های مزومورف به لحاظ کنترل پاسچر ایستا و نیمه پویا بهتر از گروه اکتومورف و اندومورف بودند. اما گروه اکتومورف در هر سه جهت تستY، بیشترین میزان دستیابی را نسبت به هر دو گروه مزومورف و اندومورف نشان داد.

نتایج از ارتباط جزء عضلانی غالب با کنترل پاسچر ایستا و نیمه پویا حمایت می کند.