نظریه اختیاری بودن ظهور مبتنی بر نظریه اختیاری بودن سرنوشت

مقاله حاضر به دنبال اثبات نظریه اختیاری بودن ظهور است که در این خصوص ابتدا با در افکندن استدلالی در مقدمه، چشم اندازی از فرایند و برایند بحث به تصویر کشیده می شود. این استدلال که در مقدمه و طلیعه بحث آمده دارای دو مقدمه و یک نتیجه است در مقدمه اول به نظریه «تلفیقی بودن ظهور» یعنی زمینی و آسمانی بودن ظهور و در مقدمه دوم به نظریه «اختیاری بودن سرنوشت» با رویکرد تبیینی و تحلیلی پرداخته می شود نظریه تلفیقی بودن ظهور با مولفه های سه گانه «ماهیت شناختی ظهور»، «عوامل شناختی ظهور» و «خاستگاه شناختی ظهور» مستندسازی و توجیه می شود و در مقدمه دوم به بحث اثبات نظریه «اختیاری بودن سرنوشت» پرداخته می شود که در این جا ابتدا به تحلیل ماهیت شناختی سرنوشت توجه شده و بعد به طرح نگرش سه گانه جبرگرایی، تفویض گرایی و اختیار گرایی پیرامون سرنوشت مبادرت می شود و در آخر به برتری نگرش اختیارگرایی در توجیه نظریه اختیاری بودن سرنوشت نظر داده می شود. که در نهایت و پایان بحث بعد از اثبات دو نظریه «تلفیقی بودن ظهور» و «اختیاری بودن سرنوشت» به نتیجه ای چون «اختیاری بودن ظهور» منتهی می شویم.