مقایسه‏ ی درک بندهای موصولی پیچیده در کودکان نارساخوان و سالم فارسی زبان

در پژوهش حاضر درک دو نوع بند موصولی پیچیده ی فاعل-فاعل و فاعل-مفعول در کودکان نارساخوان و سالم و نیز درک این دو نوع بند موصولی نسبت به هم مقایسه و سه نوع خطا در این رابطه بررسی گردید. به دلیل نبودن پژوهشی درباره ی چگونگی درک بندهای موصولی در کودکان نارساخوان فارسی زبان، پژوهش حاضر جزء اولین پژوهش های این حوزه محسوب می شود. روش این پژوهش، مقطعی، توصیفی و مقایسه ای است. به منظور سنجش درک بندهای موصولی، یک آزمون تصویری شامل چهار گزینه طراحی شد و از 30 دانش آموز نارساخوان و 30 دانش آموز سالم در سه پایه ی سوم، چهارم و پنجم آزمون گرفته شد. یکی از تصاویر درست و سه تصویر دیگر انحرافی بودند که به سه نوع خطا در بند پایه، خطا در بند موصولی و خطا در هر دو بند طبقه بندی شدند. برای تحلیل یافته های حاضر از آزمون من ویتنی و مربع کای استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بین کودکان نارساخوان و سالم در درک هر دو نوع بند موصولی تفاوت معنی داری وجود داشت (0.0001≥ p). کودکان نارساخوان در درک هر دو نوع بند موصولی با مشکل بیشتری روبه رو بودند و درصد سه نوع خطا در آن ها بالاتر بود. کودکان نارساخوان و سالم در بندهای موصولی فاعل-مفعول درک پایین تری داشتند و پیچیدگی بندهای موصولی فاعل-مفعول بر اساس نظریه ی وابستگی مکانی، فرضیه ی ساختاری، فرضیه ی فاصله ی خطی و فرضیه ی تفاوت در ترتیب واژگان تایید شد. بر مبنای نتایج نهایی مشخص شد که کودکان نارساخوان نسبت به هم سالان خود در چه مواردی با مشکل بیشتری مواجه اند و در چه ساختارهای نحوی نیاز به تمرین بیشتر دارند.