بررسی علائم بالینی و پیامدهای مادری و نوزادی در دوران بارداری و پس از زایمان، متعاقب ابتلاء به ترومبوز وریدی مغز در بیمارستان قائم مشهد طی سال های 95-1390

ترومبوز وریدهای مغزی، یک اختلال نادر عروقی مغز است. دوران بارداری و نفاس به دلیل افزایش انعقادپذیری با افزایش خطر ترومبوز وریدی مغز همراه است. با توجه به مرگ و میر و ناتوانی جدی ناشی از ترومبوز وریدی مغز و اهمیت دوران بارداری و نفاس، وقوع این اختلال در این دوران بایستی مورد توجه ویژه قرار گیرد. مطالعه حاضر با هدف تعیین علائم بالینی و پیامدهای مادری و نوزادی در دوران بارداری و نفاس، متعاقب ابتلاء به ترومبوز وریدی مغز انجام گرفت.

 این مطالعه گذشته نگر بر روی 30 نفر از زنان با ترومبوز وریدی مغز در دوران بارداری و نفاس بستری در بیمارستان قائم مشهد طی سال های 95-1390، با روش نمونه گیری سرشماری انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود. اطلاعات دموگرافیک، متغیرهای بالینی شامل علائم بالینی اولیه، سینوس درگیر، وجود انفارکت و خونریزی و میزان مرگ و میر مادری و نوزادی گردآوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون تی زوجی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

 13 نفر (3/43%) از بیماران در دوران بارداری و 17 نفر (7/56%)، در دوره نفاس دچار ترومبوز وریدی مغز شده بودند. تظاهر اولیه در بیش از نیمی از افراد، سردرد (7/57%) بود. سینوس ساژیتال فوقانی شایع ترین (70%) و سینوس سیگموئید راست، نادرترین (6/16%) سینوس درگیر بود. در بین افراد مبتلا به ترمبوز سینوس وریدی، 4 بیمار و 1 جنین فوت شدند که هر 4 بیمار دچار انفارکت هموراژیک بودند.

با توجه به اهمیت دوران بارداری و نفاس، تشخیص سریع و درمان به موقع ترومبوز وریدی مغز، به خصوص توجه به علامت سردرد، جهت بهبود پیش آگهی بسیار مهم است.