بررسی ارتباط میان آسیب DNA اسپرم و میزان بیان miRNAهای القاء کننده آپوپتوز miR-15a/16 و ژن ضد آپوپتوز BCL-2

یکی از عوامل ایجاد کننده آسیب در DNA اسپرم، آپوپتوز است. با توجه به نقش حیاتی میکروRNAها در فرآیندهای مختلف پاتوفیزیولوژیک، احتمال کنترل فرآیند آپوپتوز در DNA اسپرم نیز توسط میکروRNAها مطرح شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط میان میزان آسیب DNA اسپرم و سطح بیان miR-15a/16 و ژن ضد آپوپتوز BCL-2 انجام شد.

این مطالعه تجربی در سال 1396 بر روی 30 بیمار مراجعه کننده به مرکز درمان ناباروری بیمارستان طالقانی شهر تهران صورت گرفت. نمونه مایع منی بعد از 3-2 روز پرهیز از نزدیکی جمع آوری و مطابق با معیارهای سازمان جهانی بهداشت مورد آنالیز قرار گرفت. آماده سازی نمونه اسپرم با روش سانتریفیوژ شیب غلظت انجام شد. آسیب DNA اسپرم با تست بررسی ساختار کروماتین اسپرم مورد ارزیابی قرار گرفت و بر اساس میزان آسیب DNA، نمونه ها به دو گروه با DFI بیشتر یا مساوی 30 و DFI کمتر از 30 تقسیم شدند. میزان بیان miR-15a/16 و ژن BCL-2 در نمونه بیماران با روش ریل تایم اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های تی مستقل و بررسی بیان ژن با نرم افزار REST 2009 انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

ارتباط منفی معنی داری بین DFI بیشتر یا مساوی 30 با حرکت و مورفولوژی نرمال اسپرم مشاهده شد (05/0>p). میزان بیان miR-15a/16 در گروه با DFI بیشتر یا مساوی 30 در مقایسه با گروه کنترل (DFI کمتر از 30)، به طور قابل توجهی افزایش و بیان BCL-2 به طور معنی داری کاهش یافته بود (05/0>p).

کاهش بیان BCL-2 به دنبال افزایش miR-15a/16 در هسته اسپرم، منجر به افزایش آسیب DNA در اسپرم می شود. ارزیابی miRNAs و ژن مرتبط با آپوپتوز می تواند در آینده به عنوان یک ابزار تشخیصی جهت اطمینان از یکپارچگی DNA اسپرم در زوجین نابارور با عامل مردانه مطرح شود.