حساسیت مراحل نابالغ یک عامل کنترل بیولوژیک، Cheilomenes sexmaculata به ایمیداکوپراید و پاپریپروکسی فن

کنترل شیمیایی یکی از مهمترین استراتژی ها در مدیریت آفات کشاورزی می باشد، چرا که به راحتی در دسترس بوده و به خوبی آفات کشاورزی را کنترل می کند. از طرفی محیط زیست در معرض انواع مختلفی از آفتکش ها قرار می گیرد و میزان آلودگی آنها روی محیط زیست هر روز بیشتر می شود. همچنین، بقایای آفتکش های متداول که پیوسته مورد استفاده قرار می گیرد مشکلات زیادی روی موجودات غیرهدف بخصوص پارازیتوئیدها و شکارگر ها بوجود می آورد.در این تحقیق، تاثیرات ایمیداکلوپراید و پایریپروکسی فن روی تخم کفشدوزک Cheilomenes Sexmaculata   با روش غوطه وری تخم مطالعه شد. غلظت های پایریپروکسی فن شامل بالاترین غلظت توصیه شده در مزرعه (mg/L 50 (، دو برابر و یک دوم آن و برای ایمیداکلوپراید نیز بالاترین غلظت مزرعه )mg/L 140)، یک دوم و یک چهارم آن استفاده شد. در بالاترین غلظت ایمیداکلوپراید تخمها تفریخ نشدند و بیشترین مرگ و میر لارو سن اول نیز در این غلظت مشاهده شد. اما، هیچ مرگ و میری در سنین بالاتر لاروهای باقی مانده دیده نشد. دوبرابر غلظت توصیه شده پایریپروکسی فن و بالاترین غلظت ایمیداکلوپراید به ترتیب با 55% و 44% کاهش در باروری نسبت به شاهد بیشترین تاثیر را داشتند. همچنین، در یک دوم بالاترین غلظت توصیه شده پایریپروکسی فن و غلظت های بالاتر آن رشد لاروها تاخیر معنی داری داشت. بعلاوه، هر دو آفتکش در مقایسه با شاهد تاثیر معنی داری در کاهش خروج حشرات بالغ از پوسته شفیرگی داشتند، به طوری که در بالاترین غلظت ایمیداکلوپراید 89% کاهش مشاهده شد. اگرچه نتایج به روشنی بیانگر این است که ایمیداکلوپراید اثرات سمی حاد برC. sexmaculata داشته است، اما با ادامه آزمایشات روی پارامترهای جدول زندگی ، نتایج نشان داد که پایریپروکسی فن نیز دارای اثرات سمی روی این شکارگر می باشد.