اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر مشکلات تنظیم هیجان و کیفیت خواب در بیماران مبتلا به بی خوابی مزمن

با توجه به اندک بودن مطالعات در زمینه تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر مشکلات تنظیم هیجان و کیفیت خواب، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر مشکلات تنظیم هیجان وکیفیت خواب افراد مبتلا به بی خوابی مزمن انجام پذیرفت.

مطالعه حاضر آزمایشی تک گروهی با پیش آزمون و پس آزمون بوده است. برای انجام مطالعه، از بین مراجعین به مرکز تحقیقات اختلالات خواب دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال 1397 تعداد 15 نفر، که طبق نتایج استخراج شده از پلی سومنوگرافی و مصاحبه روانپزشک ابتلا این افراد به بی خوابی تایید شده بود انتخاب شدند. هشت جلسه هفتگی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای بیماران انجام گرفت و برای گردآوری داده های مطالعه از پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ و پرسشنامه مشکلات تنظیم هیجان استفاده شد. در نهایت، نتایج مطالعه با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس مکرر مورد تحلیل قرار گفت.

روند خطی تغییرات کیفیت خواب و مشکلات تنظیم هیجان در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری معنی دار بوده است (001/0>P). نتایج تحلیل بیانگر این بود که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد تاثیر معنی داری بر خرده مقیاس های مشکلات تنظیم هیجان دارد (05/0>P) و نتایج در طول زمان پایدار است.

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد سبب ارتقا کیفیت خواب بیماران مبتلا به بی خوابی شده و این درمان می تواند به کاهش مشکلات تنظیم هیجان در بیماران مبتلا به بی خوابی کمک کند.