هماهنگی کوتاه مدت بهینه نمک زدایی و واحدهای هیدرو و حرارتی

به دلیل افزایش تقاضای آب و برق ، میزان مصرف سوخت های فسیلی به سرعت در حال رشد است. یک رابطه آب و انرژی به هم پیوسته عموما از نیروگاه های حرارتی ، واحدهای تولید آب قابل شرب و توان (CWP) تشکیل شده و تنها نمک زدایی پردازش می شود. از این رو ، مشارکت نیروگاه های برق در تاسیسات تولید برق نه تنها باعث کاهش مصرف سوخت کلی ژنراتورهای حرارتی و واحدهای CWP می شود بلکه انتشار گازهای گلخانه ای را نیز کاهش می دهد. علاوه بر این ، تولیدکنندگان CWP باعث کاهش مصرف سوخت های فسیلی نیروگاه های حرارتی معمولی و تنها واحدها از آب شیرین کن می شوند ، به خصوص هنگامی که تصفیه آب و ظرفیت تولید نیرو از آب شیرین کن فقط فرآوری می شود و واحدهای حرارتی معمولی برای برآوردن آب قابل شرب در اوج کافی نیستند. و تقاضای برق. از این رو ، هدف اصلی مقاله حاضر برنامه ریزی شبکه های توپی آب با حضور واحدهای آبی است. سیستم مدل سازی ریاضی جبری تعمیم یافته برای مدل سازی روش پیشنهادی به عنوان برنامه غیر خطی مخلوط عدد صحیح استفاده می شود. وضعیت روشن / خاموش واحدها ، مقدار تولید برق واحدهای حرارتی / آبی / CWP ، حجم آب تولید شده توسط واحدهای CWP / نمک زدایی به عنوان متغیرهای تصمیم گیری مسئله بهینه سازی انتخاب می شوند. مجموع هزینه سوخت واحدهای یاد شده به عنوان یک تابع هدف واحد به حداقل می رسد. محدودیت های بهینه سازی شامل سطح رمپ بالا و پایین واحدهای حرارتی ، ظرفیت تولید آب و برق ، محدودیت تعادل ، رابطه بین سر آب ، آب ریخته و رها شده مخازن با توان خروجی نیروگاه های برق می باشد.