مقایسه سیستم های مغزی / رفتاری و دشواری در تنظیم هیجان در دانشجویان با و بدون نشانگان بالینی اختلال اضطراب اجتماعی

هدف این پژوهش مقایسه سیستم های مغزی / رفتاری و دشواری در تنطیم هیجان در افراد با و بدون اختلال اضطراب اجتماعی بود.

روش پژوهش حاضر علی - مقایسه ای بود و جامعه آماری آن دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه های اردبیل در سال تحصیلی 95-1394بودند. از بین این دانشجویان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای190 نفر (95 نفر با و 95 نفر بدون نشانگان بالینی) انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس های سیستم های فعال سازی بازداری رفتاری کارور و وایت، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان گراتز و رومر، و پرسشنامه هراس اجتماعی کانور استفاده شد.

افراد دارای نشانگان بالینی اختلال اضطراب اجتماعی در سیستم بازداری رفتاری (0.001 > P) و افراد بهنجار در خرده مقیاس های سائق (0.024 > P) و پاسخ دهی به پاداش (0.001 > P) نمرات بالاتری کسب کرده بودند. اما در سیستم فعال ساز رفتاری و جستجوی سرگرمی بین دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت (0.05 < P). همچنین در دشواری در تنظیم هیجان و همه مولفه های آن، به جز فقدان آگاهی هیجانی، گروه دارای اختلال اضطراب اجتماعی نمرات بیشتری نسبت به گروه بهنجار کسب کرده بودند (0.001 > P). در افراد دارای اختلال اضطراب اجتماعی، سیستم بازداری رفتاری و سائق با علایم فیزیولوژیک اختلال اضطراب اجتماعی (0.01 > P) و همچنین بازداری رفتاری با هراس اجتماعی کل (0.01 > P) و دشواری در تنظیم هیجان (0.01 > P) رابطه مثبت داشت. سیستم فعال ساز نیز با ترس و اجتناب و نمره کل اضطراب اجتماعی رابطه منفی داشت (0.01 > P).

 سیستم های مغزی رفتاری و دشواری در تنظیم هیجان مولفه های مهمی در آسیب شناسی اختلال اضطراب اجتماعی می باشند که می توان از آن ها در راستای شناخت بیشتر ویژگی های شخصیتی، انگیزشی و هیجانی درگیر در اختلال اضطراب اجتماعی و همچنین درمان این اختلال سود جست.