نقش اجتناب تجربی، ذهن آگاهی و حساسیت اضطرابی به عنوان عوامل فراتشخیصی در پیش بینی نشانه های اختلالات هیجانی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش اجتناب تجربی، ذهن آگاهی و حساسیت اضطرابی به عنوان فرآیندهای فراتشخیصی در پیش بینی نشانه های اختلالات هیجانی بود.

بدین منظور براساس حجم جامعه که دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز بود 297 دانشجو (میانگین سنی 5.8±21.6) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایچندمرحله ای انتخاب و ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه پذیرش و عمل، پرسشنامه تجدیدنظر شده حساسیت اضطرابی و پرسشنامه نشانه های افسردگی و اضطرابی بر روی آن ها اجرا شد. بود).

یافته ها نشان داد که عدم اجتناب تجربی با اکثر نشانه های افسردگی و همه نشانه های اضطرابی همبسته است (p<0.01). همچنین ذهن آگاهی با بیشتر نشانه های افسردگی و دو عامل نشانه های اضطرابی همبستگی نسبتا پایینی دارد (p<0.01). نهایتا حساسیت اضطرابی با برخی نشانه های افسردگی و همه نشانه های اضطرابی همبستگی مثبت معنادار دارد (p<0.01). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد اجتناب تجربی پیش بین نشانه های افسردگی، شامل سستی، بی خوابی، خودکشی، افزایش اشتها، خلق وخوی مرضی و بهزیستی است، ولی ذهن آگاهی و حساسیت اضطرابی فقط در برخی از نشانه های افسردگی سهیم هستند (p<0.01). علاوه بر این حساسیت اضطرابی پیش بین برجسته نشانه های اضطرابی بوده و اجتناب تجربی نقشی متوسط و ذهن آگاهی نقش ضعیفی در آن ها دارد (p<0.01).

 به صورت کلی اجتناب تجربی فرآیند فراتشخیصی مشترک و بارزی در اختلالات هیجانی است، اما حساسیت اضطرابی سهم بیشتری در اختلالات اضطرابی دارد و ذهن آگاهی فرآیند کمتر موثری در این زمینه است.