تاثیر «برنامه آموزش تاب آوری» بر اسنادهای علی و هیجانات پیشرفت دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه آموزش تاب آوری روان شناختی بر اسنادهای علی مثبت و منفی و هیجانات پیشرفت مثبت و منفی در گروهی از دانشجویان انجام شد.

در این پژوهش تمام آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و همراه با پیگیری، 50 دانشجوی رشته روان شناسی سال اول در دو گروه آزمایش و کنترل قبل و بعد از آموزش به پرسشنامه سبک اسنادی (ASQ، پیترسون، سیمل، بی یر، آبرامسون، متالسکی و سلیگمن، 1982) و نسخه کوتاه پرسشنامه هیجان های پیشرفت (AEQ-R، عبدالله پور، 2017) پاسخ دادند. از طریق 10 جلسه و هر جلسه یک ساعت، برنامه آموزش تاب آوری روان شناختی به شیوه گروهی برای گروه آزمایش اجرا شد.

نتایج روش آماری تحلیل کواریانس چندمتغیری نشان داد که در کوتاه مدت و بلندمدت برنامه آموزش تاب آوری روان شناختی در افزایش نمره اسنادهای علی مثبت و هیجانات پیشرفت مثبت و در کاهش نمره اسنادهای علی منفی و هیجانات پیشرفت منفی دانشجویان موثر بود.

در مجموع، نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که برنامه آموزش تاب آوری روان شناختی از طریق تقویت اسنادهای علی خوش بینانه و واقع نگر در مواجهه با شرایط چالش انگیز، تحکیم راهبردهای انطباقی مدیریت انگیختگی های هیجانی و همچنین، غنی سازی یا پربارسازی مهارت های رابطه بین فردی آنها، در تحقق ایده ایمن سازی و مصونیت روانی فراگیران به طور تجربی موثر واقع می شود.