شناسایی و ارائه الگوی توانمندسازی نیروی انسانی در پرتو باور به مهدویت

موفقیت و پویایی در راستای نیل به اهداف جامعه، مستلزم تغییر در فعالیت ها، چگونگی اداره جامعه و به ویژه تامل بر روند توانمندسازی نیروی انسانی است. پژوهش کیفی حاضر، با هدف تبیین و شناسایی الگوی توانمندسازی نیروی انسانی در پرتو باور به مهدویت انجام گرفت. این پژوهش از لحاظ ماهیت، مبتنی بر شیوه تحلیلی _ استنتاجی است و از لحاظ هدف، کاربردی و توسعه ای محسوب می شود و از لحاظ راهبرد پژوهش نیز یک پژوهش اکتشافی بوده و در نهایت، از لحاظ روش کیفی به کار رفته، مبتنی بر نظریه داده بنیاد است. مشارکت کنندگان در این پژوهش، استادان دانشگاه ها و حوزه های علمیه، پژوهشگران حوزه مهدویت و مدیران منابع انسانی بوده، نمونه گیری به صورت هدفمند بوده، و روش انتخاب افراد نمونه، گلوله برفی است. با استناد به قاعده اشباع نظری، اندازه نهایی مشارکت کنندگان پژوهش، 11 نفر خبره در حوزه پژوهش تعیین شده است. ابزار گردآوری اطلاعات، مصاحبه های نیمه ساختاریافته بود. در نهایت، جهت تحلیل اطلاعات به منزله محور اصلی نظریه پردازی مبتنی بر داده ها، از روش تحلیل محتوای مقوله ای استفاده شد. نتایج این پژوهش، مشتمل بر سه بعد و 13 مولفه محوری بود. براساس تحلیل داده های پژوهش، از بعد ساختاری عواملی چون تاکید بر هدف مداری و تحول گرایی و برنامه ریزی هدفمند آموزشی، از بعد رفتاری صداقت و امانت داری، مسئولیت پذیری و تاثیرگذاری و از بعد زمینه ای تاکید بر ارتقای فرهنگ مهدویت، زهد و پارسایی، بندگی خالصانه و بصیرت، بیشتر مورد تاکید بوده اند.