پاسخ توده های بومی گیاه دارویی شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.) به کاربرد بیوچار در شرایط کم آبیاری

به منظور بررسی تاثیر کاربرد بیوچار بر رشد و عملکرد توده های بومی گیاه دارویی شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.) در شرایط کم آبیاری، آزمایشی در سال 1394 در مزرعه ی تحقیقاتی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران در شهر کرج اجرا گردید. بدین منظور شش توده ی بومی پاکوتاه دزفول، شوشتر، اردستان، رهنان، یزد و خمینی شهر در شرایط عدم کاربرد و کاربرد بیوچار در دو دور آبیاری 4 و 8 روز  با استفاده از آزمایش اسپلیت پلات فاکتوریل درقالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد کاربرد بیوچار در هر دو دور آبیاری عملکرد دانه، وزن صد دانه و تعداد شاخه ی اصلی و فرعی در بوته را افزایش می دهد. با وجود پاسخ متفاوت توده ها، اثر کاهشی افزایش دور آبیاری بر عملکرد دانه، وزن صد دانه، ارتفاع بوته و تعداد شاخه ی اصلی و فرعی در بوته در تمام توده ها مشاهده شد. میانگین تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در غلاف تحت تاثیر اثرات متقابل تیمارها قرار نگرفتند. روند مشابه تغییرات وزن صد دانه و عملکرد دانه تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی نشان می دهد که کاربرد بیوچار عملکرد را با افزایش وزن دانه، تا با افزایش تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در غلاف، افزایش داده است. در میان توده ها، رهنان بیشترین عملکرد دانه، وزن صد دانه و تعداد غلاف در بوته را به خود اختصاص داد.