پیش بینی سرزندگی تحصیلی و خودکارآمدی بر اساس یادگیری خود راهبر دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران

یادگیری خود راهبر از عوامل موثر بر سرزندگی تحصیلی و خودکارآمدی دانشجویان می باشد. این پژوهش با هدف پیش بینی پذیری سرزندگی تحصیلی و خودکارآمدی دانشجویان بر اساس یادگیری خود راهبر در دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام پذیرفت. پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری، دانشجویان پزشکی دانشکده پزشکی ساری به تعداد 1235 نفر بودند. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و برای تعیین حجم نمونه از جدول کرجسی و مورگان استفاده شد که 297 نفر در این پژوهش شرکت داشتند، جهت گردآوری اطلاعات از سه پرسش نامه یادگیری خود راهبر، سرزندگی تحصیلی و خودکارآمدی استفاده شد. روایی محتوی پرسش نامه با نظر خبرگان و پایایی آن با آلفای کرونباخ، 91/0 برای یادگیری خود راهبر، 89/0 سرزندگی تحصیلی، 87/0 خودکارآمدی محاسبه گردید. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه و نرم افزارSPSS18  مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین یادگیری خود راهبر(555/0) و مولفه های آن خود کنترلی(611/0)، خود مدیریتی(540/0) و رغبت برای یادگیری(477/0) با سرزندگی تحصیلی رابطه وجود دارد. بین یادگیری خود راهبر(71/0) و مولفه های آن(خود کنترلی(741/0)، خود مدیریتی(640/0) و رغبت برای یادگیری(547/0) با خودکارآمدی دانشجویان پزشکی دانشکده پزشکی ساری رابطه(71/0) وجود دارد. مولفه های یادگیری خود راهبر پیش بینی کننده های معنی داری, P<0/05)45/36F= (برای سرزندگی تحصیلی و هم چنین پیش بینی کنندگی معنی داری  , P<0/05)09/25 F= (برای خودکارآمدی دانشجویان بودند. نتایج پژوهش حاکی از اهمیت نقش یادگیری خود راهبر در ارتقای سرزندگی تحصیلی و خودکارآمدی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران بوده و توصیه می گردد کارگاه هایی برای افزایش یادگیری خود راهبر دانشجویان برگزار گردد.