اولویت بندی و شناسایی راهبردهای بهبود مدیریت حمل و نقل شهر تهران برای شرایط بحران پس از وقوع زلزله

 زلزله های اخیر تهران نشان داد که بلافاصله بعد از وقوع زلزله احساس ترس ناشی از آن خیایان ها را دچار ترافیک می کند که مهمترین پیامد آن تاخیر در امداد رسانی است. هدف از پژوهش حاضر اولویت بندی و شناسایی راهبردهای بهبود مدیریت حمل و نقل شهر تهران برای شرایط بحران پس از وقوع زلزله میباشد.

پژوهش حاضر از لحاظ هدف، در گروه تحقیقات کاربردی قرار گرفته و از جهت روش تحقیق، توصیفی و در زمره تحقیقات پیمایشی قرار می گیرد.جامعه آماری تحقیق،کارشناسان و متخصان در حوزه ترافیک، حمل و نقل، مدیریت بحران (متخصصان و کارشناسان سازمان های: 1)پلیس راهور ناجا 2)معاونت حمل و نقل و ترافیک شهر تهران 3) سازمان حمل و نقل و ترافیک شهر تهران 4)کمیته حمل و نقل و ترافیک (معاونت آمادگی) سازمان مدیریت بحران شهر تهران و سازمان های متعدد زیر مجموعه این کمیته) میباشد، که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 80 نفر به عنوان نمونه انتخاب و پرسشنامه در بین نمونه آماری توزیع گردید و پس از جمع آوری مورد تحلیل قرار گرفت.

 برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار  استفاده شدنتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها منجر به تایید همه ی فرضیه های پژوهش گردید: بطوری که سبک های مدیریتی مسئولین با ضریب منابع مالی و فیزیکی با 0.69، رفتار انسانی با ضریب 0.51 و  نیروهای آموزش دیده با ضریب 0.53 بر حل ترافیک شهری تاثیر گذار است. همچنین نتایج نشان می دهد که سبک های مدیریتی بیشترین نقش را بر حل ترافیک شهری بعد از وقوع زلزله می گذارد.

نتایج تحقیق نشان می دهد که انتخاب مدیران مجرب و  کارآزموده، آموزش مهارت های ارتباطی، روانشناختی و تصمیم گیری و همچنین تخصیص منابع مالی مناسب جهت آماده سازی زیرساخت ها و تجهیزات مورد نیاز جهت مقابله با بحران می تواند به میزان قابل توجهی بحران ترافیک ناشی از زلزله بکاهد.