اثربخشی چارچوب بندی پیام بر انجام فعالیت های بدنی در دانشجویان

ورزش به عنوان یکی از مهم ترین عوامل سلامت جسم و روان آن گونه که باید مورد توجه قرار نگرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی اثربخشی چارچوب بندی پیام بر انجام فعالیت های جسمانی در دانشجویان دانشگاه زنجان در سال 97-1396 بود.

این پژوهش یک مطالعه مداخله ای بود. که 90 نفر از دانشجویان دانشگاه زنجان به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شده و به صورت تصادفی به سه گروه، دریافت کنندگان پیام سودمحور، دریافت کنندگان پیام زیان محور و دریافت کنندگان پیام ترکیبی، تقسیم شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه ای برگرفته از تحقیقات مشابه بود. در ابتدا اطلاعات اولیه از گروه های سه گانه گردآوری شد و بعد از مداخله و پس از گذشت یک ماه از آن، مجددا اطلاعات از 3 گروه جمع آوری و با استفاده از نرم افزار spss نسخه 20 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.

در مطالعه اخیر هر سه نوع رویکرد سودمحور، زیان محور و ترکیبی باعث افزایش نگرش مثبت، قصدعمل و رفتار ورزش کردن نسبت به قبل از مداخله شد، اما تفاوت معنادار بین سه چارچوب بندی فوق در افزاایش نگرش مثبت، قصد عمل و رفتار ورزش کردن دیده نشد. میانگین گروه سودمحور در این سه مورد به وضوح از گروه ترکیبی و به خصوص گروه زیان محور بالاتر بود.

اگرچه یافته ها تفاوت معناداری بین انواع چارچوب بندی پیام نشان نداد، به نظر می رسد پیام سودمحور اثر بیشتری داشته باشد.