بررسی ریختگی های سازند سروک در یکی از تاقدیس های نفتی غرب

نمودار های قطر سنجی در چاه شماره 018 واقع در یکی از میدان های نفتی غرب نشان می دهد که افزایش قطر و ریزش های سازند سروک بالایی در بازه های عمقی 4100 تا 4180 متری و به طور واضح تر در حد فاصل اعماق 4310 تا 4400 متری رخ داده است. بررسی مقاطع نازک میکروسکوپی و تفسیر رخساره های سنگی فلوتستون تا رودستونی و آهک های پکستونی نشان می دهد که در بخشی از دیواره چاه که ریزش ها اتفاق افتاده اند، فابریک سنگ ها دانه ای تر هستند و همچنین میزان تخلخل، توسعه ریز ترک ها و استیلولیت ها، پدیده هایی چون دولومیتی شدن، تبلور مجدد و انحلال در این بازه های عمقی افزایش یافته اند. نتایج ما نشان می دهد که در اکثر چاه های میدان مورد مطالعه، عمده ریختگی ها در آهک های رسی حدفاصل بین بخش چرتی تا شروع عضو احمدی ایجاد شده اند. وجود محتوای مواد آلی زیاد و ناخالصی های رسی در توالی یاد شده مانع از درجه سنگ شدگی بالا می شود و در نتیجه استحکام پایین و به تبع آن وجود منافذ پر فشار در فابریک سنگ را باعث می شود که این مورد به شدت مقاومت برشی سنگ را پایین می آورد و سبب گسترش ریزش ها می شود. در میدان مورد مطالعه بین میزان بروز ریزش ها و مقادیر بالای شاخص شکنندگی ارتباط مستقیم وجود دارد. به علت افزایش قطر چاه ها در راستای تنش کمینه در طی پدیده ریختگی ها و با تحلیل نتایج بدست آمده از محاسبه جهات تنش های برجای کمینه در میدان مورد مطالعه، به احتمال زیاد این افزایش قطر در چاه 18 در راستای آزیموت هایN140  و N320 رخ داده است.