مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد انطباق یافته زوجی با زوج درمانی یکپارچه نگر بر تعارضات زناشویی زوجین دارای همسر مبتلا به سرطان پستان

این پژوهش با هدف مقایسه اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد انطباق یافته زوجی با زوج درمانی یکپارچه‏ نگر بر تعارضات زناشویی زوجین دارای همسر مبتلا به  سرطان پستان انجام گرفت.

در این پژوهش از طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس‏ آزمون (دو گروه آزمایش و یک گروه گواه) استفاده شد. با استفاده از نمونه‏ گیری در دسترس200 نفر از بین زنان مبتلا به سرطان پستان و همسران آنان که در سال 1397 به مرکز آموزشی و درمانی بیمارستان الزهرا تبریز مراجعه کردند، انتخاب و 45 نفر از زنانی که نمرات بالایی در پرسشنامه تعارض زناشویی کسب کردند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و در سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل)  به صورت تصادفی جایگزین شدند. یکی از گروه ‏های آزمایش طی 16 جلسه 90 دقیقه‏ ای تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد انطباق یافته زوجی و گروه آزمایش دیگر تحت زوج درمانی یکپارچه‏ نگر طی 16 جلسه قرار گرفت، اما گروه گواه مداخله‏ ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تعارضات زناشویی بود. داده‏ ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد انطباق یافته زوجی بر کاهش تعارض زناشویی موثر است (05/0>P). بر اساس نتایج، زوج درمانی یکپارچه‏ نگر منجر به کاهش تعارض زناشویی زنان مبتلا به سرطان می‏‏گردد (05/0>P). همچنین نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد انطباق یافته زوجی با زوج درمانی یکپارچه‏ نگر بر تعارضات زناشویی زوجین دارای همسر مبتلا به سرطان پستان وجود ندارد (05/0< P).

با توجه به نتایج درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد انطباق یافته زوجی و زوج درمانی یکپارچه‏ نگر به عنوان یک درمان انتخابی برای حل مشکلات فردی و ارتباطی زوجین مبتلا به سرطان پستان به‏ کار برده شود.