تحلیل عدم قطعیت سناریوهای بارش و دمای حوضه سیرا تحت اثر تغییر اقلیم

نتایج ارزیابی آثار آینده ی تغییر اقلیم با عدم قطعیت هایی همراه است. درنظر گرفتن دامنه عدم قطعیت ها موجب افزایش قابلیت اعتماد نتایج می شود. در این پژوهش اثر تغییر اقلیم دوره 2065-2036 بر بارش، دمای حداقل و دمای حداکثر روزانه حوضه سیرا با استفاده از مدل LARS-WG ارزیابی شده است و عدم قطعیت نوسانات اقلیمی و سناریوهای انتشار جدید RCP2.6، RCP4.5، RCP6 و RCP8.5 مدل HadGEM2 در نتایج بررسی شده است. نوسانات اقلیمی از عوامل مهم عدم قطعیت است که در مطالعات پیشین کمتر مورد توجه بوده است. نتایج نشان می دهد برای بارش، دامنه سناریوهای آینده تحت تغییر و نوسانات اقلیمی با دامنه دوره نوسانات تاریخی همپوشانی دارد. در نتیجه به طور قطع نمی توان گفت که بارش در آینده افزایش یا کاهش می یابد. اما در میانه سناریوهای محتمل انتظار می رود بارش سالانه تغییری بین یک درصد افزایش تا نه درصد کاهش داشته باشد. برای دما، دامنه سناریوهای آینده کاملا خارج از حدود نوسانات اقلیمی دوره تاریخی است و اطمینان زیاد برای افزایش دمای اغلب ماه های سال و تغییر سیکل فصلی دما وجود دارد. در میانه سناریوهای محتمل انتظار می رود میانگین دما بین 1/2 تا 3 درجه افزایش یابد.