بررسی تاثیر سرد کردن مایع همودیالیز بر کفایت دیالیز: یک کارآزمایی بالینی

استفاده از همودیالیز سرد به عنوان تلاشی در جهت کنترل هیپوتانسیون های حین همودیالیز از سال 1980 شروع شد و بعد از این سال ها محققین متوجه شدند که همودیالیز سرد نه تنها دوره های افت فشارخون حین همودیالیز را می کاهد بلکه تاثیرات مفید دیگری بر کفایت دیالیز، سلامت کلی و کیفیت زندگی دارد.

این مطالعه، یک مطالعه کارآزمایی بالینی بود که به صورت تصادفی، متقاطع دو سوکور در دانشگاه علوم پزشکی زنجان انجام شد. 42 بیمار همودیالیزی به دو گروه 20 نفر (گروه اول) و 22 نفر (گروه دوم) تقسیم شدند. سپس گروه اول به مدت 4 هفته همودیالیز استاندارد (دمای مایع همودیالیز c°37) و به طور هم زمان گروه دوم همودیالیز سرد (دمای مایع همودیالیز c°35) دریافت کردند، سپس نوع همودیالیز گروه ها عوض شد. میزان کفایت دیالیز بیماران به صورت ماهانه یعنی سه بار، قبل از شروع مطالعه، بعد از 4 هفته اول و دوم با دادن اطلاعات لازم به نرم افزار پیشنهادی وزارت بهداشت که در سیستم کامپیوتر بخش همودیالیز بیمارستان ولی عصر (عج) شهر زنجان موجود بود، محاسبه گردید.

نتایج نشان داد میانگین KTV در مرحله سرد و استاندارد، به ترتیب، 71/1 و 46/1 و بعد از چهار هفته دوم، به ترتیب، 69/1 و 32/1 بود. یعنی همودیالیز سرد به طور معنی داری سطح KTV را بهبود بخشیده بود (001/0P<). بعد از چهار هفته اول، میانگین URR در مرحله سرد و استاندارد، به ترتیب، 30/76 و 14/66 و بعد از چهار هفته دوم، به ترتیب، 91/79 و 20/69 بود. یعنی همودیالیز سرد به طور معنی داری سطح URR را بهبود بخشیده بود (001/0P<).

همودیالیز سرد باعث بهبود قابل توجهی در کفایت همودیالیز می گردد.