بررسی همراهی چندشکلی rs27072 ژن DAT1 و استعداد ابتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی در بین کودکان منطقه شمال غرب ایران: یک مطالعه مورد-شاهدی

اختلال نقص توجه/ بیش فعالی یکی از اختلالات روانی شایع دوران کودکی است که 3-7درصد از کودکان را در سراسر جهان درگیر می کند. هر دو عامل ژنتیکی و محیطی در بروز این اختلال سهیم می باشند. ازجمله ژن های دخیل در بروز اختلال نقص توجه/ بیش فعالی، ژن های مسیر دوپامینرژیک هستند. دوپامین مهم ترین انتقال دهنده عصبی است که نقش مهمی در تعدیل شناخت، خلق وخو و عملکرد حرکتی مغز دارد. یکی از ژن های مسیر دوپامینرژیک، ژن انتقال دهنده دوپامین DAT1 یا SLC6A3 است. DAT1 دارای چندشکلی های مختلفی است که از آن جمله می توان به چندشکلی rs27072 در ناحیه 3’UTR ژن اشاره کرد. هدف مطالعه حاضر، بررسی همراهی چندشکلی 3’UTR-rs27072 ژن DAT1 و استعداد ابتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی در میان کودکان منطقه شمال غرب ایران می باشد.

این مطالعه مورد-شاهدی بر روی 196 کودک مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی و 140 کودک شاهد در دامنه سنی 6 تا 12 ساله صورت پذیرفت. استخراج DNA از نمونه های خونی کودکان انجام شد و سپس ژنوتیپ کودکان مبتلا و شاهد نسبت به چندشکلی 3’UTR-rs27072 با استفاده از روش PCR-RFLP بررسی گردید. تحلیل آماری داده ها نیز با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.

 فراوانی ژنوتیپ های GG، TT و GT چندشکلی rs27072 ژن DAT1 در گروه بیمار به ترتیب 112(73/57 درصد)، 8 (12/4 درصد) و 74 (14/38 درصد) و در گروه شاهد به ترتیب 74 (86/52 درصد)، 7 (5 درصد) و 59 (14/42 درصد) بود و بر طبق نتایج، تفاوت معنی داری بین گروه های شاهد و بیمار مشاهده نشد (05/0<p).

 نتایج مطالعه حاضر بیانگر این است که بین چندشکلی rs27072 ژن DAT1 و اختلال نقص توجه/ بیش فعالی در کودکان شمال غرب ایران همراهی معنی داری وجود ندارد.