تحلیل رابطه اضافه بارکاری با پیامدهای مثبت و منفی شغلی و حمایت اجتماعی

کادر درمان در بیمارستانها با مسائل متعدد شغلی مواجه اند و در نتیجه در معرض آسیب پذیری روان شناختی بیشتری نسبت به کارکنان سایر مشاغل هستند. لذا به حمایت بیشتری نیاز دارند. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه فاکتورهای اضافه بارکاری بر پیامدهای شغلی با میانجی گری حمایت سازمانی در میان کادر درمان بیمارستان امام رضا (ع) ارومیه به اجرا در آمد.

پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش، از 540 نفر اعضای کادر درمان زن و مرد بیمارستان امام رضا (ع) 200 نفر به عنوان نمونه و به شیوه تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد اضافه بار نقش ریلی (1982)، حمایت اجتماعی مورگسون و هامفری (2006)، استرس شغلی اویانگ (2009)، انگیزش شغلی رایت (2004)، رضایت شغلی نتیسا (2015)، عملکرد شغلی لی، آن ونوه (2014)، اشتیاق شغلی اوترخت (2003)، تمایل به ترک کار نتیسا (2015) استفاده شد که روایی آنها از طریق روایی سازه و پایایی آنها از طریق آلفای کرونباخ تایید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی روابط بین متغیرها و ارائه مدل ساختاری از روش های تحلیل عاملی تائیدی و مدل معادلات ساختاری بر پایه نرم افزارهای SPSS 22 و LISREL 8.5 استفاده شد.

 نتایج نشان می دهد که متغیرهای فاکتورهای اضافه بار کاری بر پیامدهای شغلی مثبت با میانجی گری حمایت اجتماعی (85/45 = β) تاثیر مثبت می گذارد. هم چنین متغیرهای فاکتورهای اضافه بار کاری بر پیامدهای شغلی منفی با میانجی گری حمایت اجتماعی (85/45 = β) تاثیر مثبت می گذارد.

 با توجه به اینکه حمایت اجتماعی تاثیر اجتناب ناپذیر بر کاهش استرس شغلی و همچنین افزایش رضایت، عملکرد، انگیزش و اشتیاق شغلی دارد، لذا پیشنهاد می گردد مسئولین بیمارستان با ایجاد سیستم های حمایتی قوی در محیط های شغلی و خارج از آن به عنوان روش موثری در جهت کاهش استرس و افزایش رضایت، عملکرد، انگیزش و اشتیاق شغلی کادر درمانی گام بردارند.