ارزیابی خستگی ذهنی با استفاده از ثبت سیگنال های مغزی: الکتروانسفالوگرافی

خستگی ذهنی وضعیتی است که با فعالیت طولانی مدت شناختی ایجاد می شود. خستگی ذهنی به فعالیت بیش از حد مغزی منجر می شود که در آن سلول های مغزی خسته و مانع بهره وری فرد و عملکرد کلی شناختی می شود. هدف از این پژوهش ارزیابی خستگی ذهنی دانشجویان با استفاده از شاخص های مغزی است.

این پژوهش توصیفی تجربی است که روی 20 تا از دانشجویان دانشکده بهداشت با میانگین (انحراف معیار) سنی 24/40 (3/73) سال در سال 1397 در دانشگاه علوم پزشکی اهواز انجام شده است. برای بررسی عملکرد شرکت کنندگان از آنها خواسته شد متنی با غلط های املایی را بررسی و آن غلط ها را تصحیح کنند. این فعالیت در 5 مرحله 15 دقیقه ای انجام شد. در همه مراحل الکتروانسفالوگرام (EEG) آنها ثبت و در هر مرحله مقیاس آنالوگ بصری توسط شرکت کنندگان تکمیل شد. از نرم افزار SPSS نسخه 24،  برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.

فعالیت امواج آلفا، بتا و تتا در 15 دقیقه اول به ترتیب، 0/30±0/89، 0/33±0/70 و 0/36±1/19 و 15 دقیقه آخر به ترتیب 0/34±0/63، 0/26±0/55 و 0/34±1/03 بود. کاهش در فعالیت امواج مغز افزایش میزان خستگی ذهنی آنها را نشان می دهد. همچنین افراد با مقیاس آنالوگ بصری بیان داشته اند که دچار خستگی ذهنی شده اند. مطابق با نتایج ارتباط معنی داری بین EEG و مقیاس آنالوگ بصری دانشجویان دیده نشد.

امواج آلفا، بتا و تتا می توانند شاخص های مناسبی برای ارزیابی خستگی ذهنی باشند. همچنین خستگی ذهنی می تواند عاملی باشد که بر دقت و عملکرد افراد تاثیر بگذارد؛ به گونه ای که به کاهش توجه و بازدهی آنها منجر شود.