طراحی مدل اثر اهرمی تکنولوژی اطلاعات بر بهبود مزیت رقابتی پایدار با نقش میانجی هوشمندی سازمانی و قابلیت اشتراک دانش در SME

هدف این پژوهش طراحی الگویی برای بررسی چگونگی تاثیر قابلیت های پویای فناوری اطلاعات با نقش میانجی هوشمندی سازمانی و قابلیت اشتراک دانش بر بهبود مزیت رقابتی در کسب وکارهای کوچک و متوسط (SME) فعال در حوزه فناوری اطلاعات استان تهران است. روش شناسی: روش پژوهش در این مقاله توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل مجموعه شرکت های کوچک و متوسط فعال در حوزه فناوری اطلاعات استان تهران است. روش نمونه گیری در این کار پژوهشی طبقه ای- نسبتی بوده و در همین راستا، تعداد 210 پرسشنامه بین مدیران و کارشناسان ارشد شرکت های مورد مطالعه توزیع شد. سپس، با استفاده از روش تجزیه و تحلیل عاملی تاییدی روایی پرسشنامه ها مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، برای آزمون فرضیه های پژوهش از مدل معادلات ساختاری استفاده شد.

نتایج مدل ساختاری نشان داد که قابلیت های پویای فن آوری اطلاعات  (46/0β =) و همسان سازی فن آوری اطلاعات (52/0β =) اثر مثبت بر روی قابلیت اشتراک دانش و زیرساخت های فن آوری اطلاعات تاثیر قابل ملاحظه ای را بر روی همسان سازی فن آوری اطلاعات داشتند (82/0β =).

نتایج پژوهش نشان دادند که قابلیت های پویای فناوری اطلاعات از طریق دو متغیر میانجی قابلیت اشتراک دانش و هوشمندی سازمانی بر بهبود مزیت رقابتی کسب وکارهای کوچک و متوسط تاثیر مثبت دارند.