توزیع رطوبت و شوری در خاک تحت آبیاری قطره ای زیرسطحی نیشکر

یکی از مهم ترین عوامل طراحی و استفاده از این روش آبیاری قطره ای زیرسطحی، تعیین پیاز رطوبتی تحت تاثیر بافت خاک و مشخصات قطره چکان ها می باشد. به منظور بررسی توزیع رطوبت و شوری خاک و تعیین بهترین عمق نصب لوله آبده و فاصله قطره چکان های آن، خاکی با بافت سنگین (رسی سیلتی)، در مزرعه نیشکر تحت آبیاری قطره ای زیرسطحی با یک ردیف لوله قطره چکان دار موردبررسی قرار گرفت. در این آزمایش از لوله های قطره چکان دار با دبی 2/1 لیتر در ساعت استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه عمق نصب لوله آبده (15، 20، 30 سانتی متر) و دو فاصله قطره چکان ها (50 و 60 سانتی متر) در سه تکرار انجام شد. بیشترین توسعه عرضی و عمقی رطوبت به ترتیب برابر 60 (هر سمت لوله آبده) و 90 سانتی متر در تیمار عمق نصب لوله 20 سانتی متری مشاهده شد. نتایج نشان داد، شوری خاک در لایه 30-0 سانتی متری در طول دوره اندازه گیری (یک سال) روندی افزایشی و در عمق های 60-30 و 90-60 در این دوره روندی کاهشی داشته همچنین به ازای یک دوره مشخص با افزایش فاصله افقی از لوله آبده مقادیر شوری خاک افزایش داشته است. بیش ترین میزان شوری در تیمار مربوط به فاصله 50 سانتی متر بین قطره چکان ها روی لوله آبده و در نقطه ای با فاصله افقی 60 سانتی متر از لوله آبده در لایه با عمق 15 سانتی متری از سطح، معادل 13 دسی زیمینس بر متر بدست آمد. هم چنین به منظور تخمین رطوبت، روابطی بین فاصله از لوله و مقدار رطوبت خاک در دو جهت افقی و قائم ارائه گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که این روابط در جهت افقی و قائم عمکرد قابل قبولی دارند. درنهایت بهترین عمق نصب لوله آبده و فاصله قطره چکان های آن با توجه به گسترش پیاز رطوبتی و توسعه شوری در خاک به ترتیب معادل 20 و 50 سانتی متر به دست آمد.