ارزیابی مقادیر سرمی هاپتوگلوبین و آمیلوئید A سرمی در اسبهای مبتلا به پیروپلاسموزیس

پیروپلاسموزیس یک بیماری تک یاخته ای است که قابلیت ایجاد التهاب حاد در اسب را دارد. این بیماری توسط کنه ها منتقل شده و انتشار جهانی دارد. اندازه گیری پروتئین های فاز حاد التهابی در تشخیص التهاب حاصل از بیماری حائز اهمیت می باشد. این مطالعه به منظور بررسی سطوح سرمی آمیلوئید A و هاپتوگلوبین در اسب های مبتلا به پیروپلاسموزیس و مقایسه آن با اسب های سالم انجام گرفت. 19 راس اسب مبتلا به پیروپلاسموزیس (12 راس نر و 7راس ماده) در اسب داری های اطراف تبریز و اردبیل در فصل تابستان شناسایی شد. از دام ها بعد از اخذ تاریخچه، نمونه خون از ورید وداج اخذ و سرم جداسازی شد. همچنین از 18 راس  اسب سالم (نمونه خون منفی) نیز با شرایط سنی و تغذیه ای و مدیریتی یکسان به عنوان گروه سالم نمونه برداری شدند. در هر نمونه خونی تهیه شده پس از جداسازی سرم مقادیر آمیلوئید A و هاپتوگلوبین سرم به روش ایمونواسی و کیت اختصاصی هر یک اندازه گیری شد. میانگین سطح سرمی آمیلوئید A در اسب های مبتلا به پیروپلاسموزیس بطور غیر معنی داری بیشتر از اسب های سالم بود (164/0 p=). میانگین هاپتوگلوبین سرم در گروه بیمار افزایش معنی داری نشان داد (014/0 p=). در گروه بیمار جنس و سن تاثیر معنی داری در تغییرات سطوح سرمی این دو پارامتر نداشت. نتیجه نهایی اینکه در بیماری پیروپلاسموزیس در اسب مقادیر سرمی آمیلوئید A و هاپتوگلوبین افزایش می یابد و اندازه گیری آن در تشخیص و تفسیر روند التهابی این بیماری مفید خواهد بود..