معنا در تعامل متن و تصویر مطالعه نشانه - معناشناختی دو شعر دیداری از طاهره صفارزاده

در این مقاله بر اساس رویکرد نشانه – معناشناختی تحلیل گفتمان ، فرضیه اساسی این است که عناصر کلامی و تصویری متن جز در فضایی گفتمانی نمی توانند با یکدیگر تعامل معنادار ایجاد کنند . بنا به این فرض می توان گفت این رابطه نوعی رابطه تنشی « دیگری » را در مقابل « خود » خواهد بود که عناصر و نیز کنشگران متن، جایگاه گفتمانی و در فضای جبر گفتمانی و بیناذهنی باز خواهند یافت. مهمترین دستاورد این مقاله به کارگیری نظریه نظامهای گفتمانی لاندوفسکی در زمینه مطالعاتی جدید و ارائه طرحواره ای نشانه – معناشناختی از نظام گفتمانی تحت بود که فرایندهای آن از درون متنها استخراج و روی محور « نظام گفتمانی مرامی » عنوان تنشی ارائه شد . همچنین در بررسی جوانب متعدد رابطه میان عناصر کلامی و تصویری، ملاحظه گردید که در عبور از متن نوشتاری یا کلامی به تصویر، ما با اتفاقاتی نشانه - معناشناختی به این ترتیب روبه رو می شویم: تغییر کارکرد روایی به نمادین و اسطوره ای و برعکس، تغییر کارکرد مرامی به روایی و برعکس، ادغام نظامهای نشانه ای: کلام و تصویر، فرصت تجلی نمادین برای مدلولها و ارزش سازی از طریق رابطه تنشی، تکثر دالهای هم شکل در نظامی هندسی، ایجاد فرصت خوانش چند جهتی یا چند سویه، تجلی لایه های زیرین در روساخت متن به طوری که مدلولها کارکردی صوری بیابند.