ارزیابی توزیع فضایی پارک های محله ای و ارایه الگوی بهینه مکان یابی با استفاده ازروش VIKOR (مطالعه موردی: شهر اردبیل)

پارک های شهری به عنوان یکی از مهم ترین کاربری های شهری نقش بسزایی در زمینه کاهش آلودگی هوا و ارتقاء کیفیت زندگی افراد ساکن در محدوده های شهری دارند. برنامه ریزی و مکان یابی آن ها، می تواند تا حد زیادی محیط انسان ساخت را به عنوان یک جامعه انسانی مطلوب معنی دار کرده و با کاهش آثار مخرب گسترش صنعت و بالا بردن سطح زیبای بصری موجب افزایش کیفیت زیستی و هویت بخشی به ساکنان آن گردد.: از این رو هدف پژوهش حاضر ارزیابی و مکان یابی پارک های محله ای با استفاده از قواعد تصمیم گیری چند معیاری (MCDM) در سطح شهر اردبیل می باشد.

روش پژوهش با توجه به هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش، توصیفی- تحلیلی است. معیارهای مورد بررسی مشتمل بر 12 مولفه است که جهت توزیع مکانی فضایی پارک های محله ای گروه بندی شده اند. در تحقیق حاضر برای وزن دهی معیار های مورد استفاده از تکنیک های CRITIC و مقایسه زوجی استفاده به عمل آمده و در ادامه برای ارایه الگوی مناسب جهت توزیع مکانی فضای سبز شهر اردبیل از روش تصمیم گیری چند معیاره VIKOR در محیط IDRISI استفاده شده است. نتایج و خروجی حاصله در قالب یک نقشه درجه بندی شده از مطلوبیت مکانی ارایه شده است.

بررسی نتایج نشان می دهد که پیکسل های اولویت دار معرفی شده در خروجی حاصل از مدل، دارای شرایط بهینه از منظر معیارهای تعریف شده است.

بنابراین این مدل می تواند به عنوان یک سیستم پشتیبان تصمیم گیری در توزیع مکانی- فضایی پارک های محله ای موجود مورد استفاده قرار گیرد.