اثر برخی محرک های زیستی بر ویژگی های رشد رویشی و غلظت عناصر برگدرخت زردآلو رقم «شکرپاره»

با توجه به اهمیت تغذیه درختان میوه در طول فصل رشد و نقش مهم آن در رشد، باروری و کیفیت میوه، همچنین کاربرد روز افزون محرک های زیستی به عنوان یکی از مهم ترین راهبردهای سیستم های کشاورزی پایدار، در پژوهشی اثر محلول پاشی چند محرک زیستی بر برخی از ویژگی های رشد رویشی و غلظت عناصر برگ درخت زردآلو رقم شکرپاره با هدف بهبود شاخص های کمی و کیفی آن، در بهار 1394 در منطقه ابرکوه از توابع استان یزد بررسی شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با اعمال هفت تیمار تغذیه ای شامل شاهد (محلول پاشی با آب)، اسید هیومیک یک و دو در هزار، ترکیبات آمینواسید دار آمینول فورته سه و شش در هزار و هیومی فورته نیم و یک در هزار در چهار تکرار که هر تکرار شامل یک درخت هشت ساله بود، انجام گرفت. محرک های زیستی به صورت محلول پاشی در دو نوبت، دو هفته بعد از مرحله تمام گل و یک ماه پس از آن اعمال شد. نتایج به دست آمده نشان داد که اثر محرک ها بر رشد شاخه های سال جاری و بر میزان عناصر پرمصرف و کم مصرف برگ به جز میزان پتاسیم معنی دار بود (0/003=p). درحالی که اثر آنها بر میزان کلروفیل اختلاف معنی داری را نشان نداد. بیشترین میزان رشد طولی (115 سانتی متر) و کمترین میزان رشد قطری (9/71 میلی متر) شاخه های سال جاری با کاربرد آمینول فورته سه در هزار به دست آمد. حداکثر میزان نیتروژن (2/46 درصد) و فسفر (0/14 درصد) برگ با کاربرد هیومی فورته یک در هزار دیده شد، درحالی که حداکثر میزان عناصر کم مصرف تحت تاثیر اسید هیومیک دو در هزار حاصل شد. به نظر می رسد به منظور افزایش رشد رویشی و تغذیه بهینه درخت زردآلو، محلول پاشی با محرک های زیستی آمینول فورته سه در هزار و اسید هیومیک دو در هزار در زمان دو هفته بعد از تمام گل و یک ماه پس از آن می تواند مفید باشد.