ارزیابی اثر تلفیقی کاربرد نواری علف کش وکولتیواسیون بر کنترلعلف های هرز و عملکرد سیب زمینی (.Solanum tuberosum L)

به منظور بررسی اثرات تلفیقی کاربرد نواری علف کش و استفاده از کولتیواتور بر کنترل علف های هرز و عملکرد سیب زمینی، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1394 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل و بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار و 12 تیمار شامل: دو سطح از عامل کولتیواتور بین ردیفی (بدون کاربرد کولتیواتور و کاربرد یک بار کولتیواتور) و عامل علف کش در شش سطح، شامل کاربرد پیش رویشی پندیمتالین + کاربرد پس رویشی متری بیوزین به صورت سراسری، کاربرد پیش رویشی پندیمتالین + کاربرد پس رویشی متری بیوزین به صورت نواری، کاربرد پیش رویشی پندیمتالین به تنهایی، کاربرد پس رویشی متری بیوزین به صورت سراسری به تنهایی، کاربرد پس رویشی متری بیوزین به صورت نواری به تنهایی و بدون کاربرد علف کش بودند. علف کش پندیمتالین با فرمولاسیون EC 33 درصد و به میزان 1/1 کیلوگرم ماده موثره در هکتار و علف کش متری بیوزین با فرمولاسیون WP  70 درصد و به مقدار 700 گرم ماده موثره در هکتار، استفاده شدند. نتایج آزمایش نشان داد که استفاده از تیمارهای کاربرد پیش رویشی پندیمتالین + کاربرد پس رویشی سراسری و نواری متری بیوزین، باعث بیشترین عملکرد (41/158 و 36/168 تن در هکتار) و کمترین زیست توده کل علف های هرز شد. همچنین تیمارهای بدون کاربرد علف کش و کاربرد علف کش پندیمتالین به تنهایی نیز، کمترین عملکرد (16/482 و 18/752 تن در هکتار) و بیشترین زیست توده کل علف هرز را ایجاد کردند. کاربرد یک بار کولتیواتور بر زیست توده کل علف های هرز و عملکرد سیب زمینی تاثیر معنی داری ایجاد نکرد و فقط سبب کاهش تراکم کل علف های هرز شد. به طورکلی بر اساس نتایج این پژوهش، برهم کنش کاربرد کولتیواتور و کاربرد علف کش، بر تراکم و زیست توده کل علف های هرز و عملکرد غده و زیست توده سیب زمینی معنی داری نشد که دلیل احتمالی آن ناکافی بودن دفعات کاربرد کولتیواتور بود.