مقایسه تاثیر 10 هفته تمرین تناوبی با شدت زیاد و هوازی با شدت متوسط بر سطوح پروتئین واکنشگر C و نیم رخ چربی در مردان جوان دارای اضافه وزن

گسترش بیماری های قلبی-عروقی زمینه ای التهابی دارد و التهاب عمومی نقش محوری در پیشرفت آترواسکلروز به ویژه در افراد دارای اضافه وزن و چاق ایفا می کند. هدف از تحقیق حاضر مقایسه تاثیر ده هفته فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا و هوازی با شدت متوسط بر روی برخی شاخص های خطرزای قلبی-عروقی در مردان غیرفعال دارای اضافه وزن بود.

تعداد 18 مرد دارای اضافه وزن (با میانگین سنی42/1±12/24 سال و شاخص توده بدنی 94/0±27/27 کیلوگرم بر متر مربع) به صورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت و به طور تصادفی به دو گروه تمرین تناوبی با شدت بالا (9 نفر) و تمرین هوازی با شدت متوسط (9 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی ها به مدت 10 هفته و هفته ای سه جلسه در برنامه تمرینی شرکت کردند. سطوح پروتئین واکنشگرC و نیم رخ لیپیدی قبل و بعد از برنامه تمرینی اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری t همبسته و t مستقل در سطح معنی داری 05/0P≤ استفاده شد.

پس از 10 هفته در گروه تمرین تناوبی با شدت بالا سطوح کلسترول (001/0=P)، (002/0=P) LDL و پروتئین واکنشگر C (001/0=P) کاهش معنی داری یافت. همچنین در این گروه HDL افزایش معنی داری یافت (001/0=P). در گروه تمرین هوازی با شدت متوسط پس از ده هفته تمرین تنها کلسترول کاهش معنی داری نشان داد (006/0=P).

نتایج حاصل از تحقیق حاضر به نشان داد ده هفته فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا تغییرات برجسته ای در ترکیب بدن، نیم رخ لیپیدی و پروتئین واکنشگر C در دانشجویان دارای اضافه وزن به وجود می آورد.