مقایسه تغییرات سطوح هورمونی تستوسترون و کورتیزول متعاقب تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون در ورزشکاران دختر

تغییرپذیری زیادی در پاسخ کورتیزول و تستوسترون به روش های مختلف تمرین ورزشی وجود دارد. از جمله روش تمرین ورزشی که امروزه مورد توجه قرار گرفته است، تمرینات همراه با محدودیت جریان خون است. از این رو هدف مطالعه حاضر مقایسه تغییرات سطوح سرمی تستوسترون و کورتیزول متعاقب تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون در ورزشکاران دختر بود. روش کار: 30 دختر ورزش کار با دامنه سنی 30-23 سال به طور تصادفی به سه گروه: تمرین مقاومتی سنتی، تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون و کنترل تقسیم شدند. تمرین با یک ست 30 تکرار شروع و با دو ست تکرار تا حد خستگی پایان یافت. نمونه گیری خونی برای اندازه گیری سطوح هورمون تستوسترون و کورتیزول قبل و بلافاصله پس از اتمام تمرین صورت گرفت. آزمون تی وابسته برای مقایسه درون گروهی، آزمون تحلیل واریانس یک راهه برای مقایسه بین گروهی استفاده گردید. یافته ها: نتایج حاکی از عدم افزایش معنادار هورمون تستوسترون در مقایسه درون گروهی و بین گروهی بود (724/0 =P). هم چنین میزان کورتیزول فقط در گروه بدون انسداد نسبت به پیش آزمون افزایش معنادار داشت (001/0 =P)، اما در مقایسه بین گروهی هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری در سطوح سرمی هورمون کورتیزول داشتند (002/0 =P). نتیجه گیری: به نظر می رسد برای ورزشکارانی که در مرحله بازتوانی هستند و توانایی بلند کردن وزنه سنگین را ندارند می توان تمرینات همراه با محدودیت جریان خون با شدت پایین را با تمرینات بدون انسداد با شدت بالا جایگزین کرد.