ارزیابی تغییرات القاشده میدان مغناطیسی و نانوذرات نقره بر ترکیبات فنلی و خواص پاداکسایشی گیاه همیشه بهار (Calendula officinalis L.)

تاثیر میدان های مغناطیسی و کاربرد نانوذرات نقره بر یک ارگانیسم زیستی، بسته به نوع مواد و سیستم و برنامه ی بکار رفته و زمان و شدت کاربرد آن متفاوت است. در سال های اخیر تحقیقات زیادی در زمینه حساسیت موجودات زنده نسبت به میدان های مغناطیسی و نانوذرات انجام شده است. به همین منظور، برای ارزیابی تاثیر میدان مغناطیسی و نانوذرات نقره روی فعالیت های پاداکسایشی گیاه همیشه بهار (Calendula officinalis L.) آزمایشی درسال 1396 در گروه زیست شناسی دانشگاه ارومیه با استفاده از طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار انجام شد. تیمارها به این شرح بودند: شاهد، میدان مغناطیسی (با شدت 3mT) به مدت یک ساعت در روز، نانو ذرات نقره (50 ppm) و ترکیب این دو تیمار. نتایج نشان داد که در گیاهان تحت تیمار با میدان مغناطیسی، نانوذره نقره و میدان مغناطیسی + نانوذره نقره، محتوای فنل کل، فلاونویید و ظرفیت جاروب کنندگی رادیکال آزاد DPPH، میزان فعالیت آنزیم های فنیل آلانین آمونیالیاز، پلی فنل اکسیداز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، گایاکول پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز نسبت به گروه شاهد افزایش معنی دار در سطح احتمال 05/0 داشت. تیمار میدان مغناطیسی و نانوذره ی نقره واجد بهترین تاثیر روی وضعیت پاداکسایشی گیاه همیشه بهار بود و می تواند به عنوان جایگزینی مناسب برای ترکیبات شیمیایی مورد استفاده در کشاورزی قرار گیرد.