طراحی مدل کنترل راهبردی در صنعت بانکرینگ

از طریق طراحی یک سیستم کنترلی مناسب می توان اطلاعات لازم، به هنگام و دقیق را در زمینه تصمیم گیری در شرایط پیچیده فراهم کرده و با انعطاف پذیری لازم گزینه های راهبردی را برای امکان واکنش مناسب و سریع به تغییرات ناگهانی محیط را مهیا ساخت. محیط صنعت بانکرینگ (سوخت رسانی به کشتی ها) عمدتا غیرقابل پیش بینی بوده و محیطی است که دارای تنوع و پیچیدگی فراوانی است. ضمن این که سطح تلاطم محیطی این صنعت نیز، نسبتا زیاد است و لذا طراحی یک سیستم کنترلی راهبردی مناسب، می تواند کوشش های پراکنده مدیران را انسجام بخشیده و شرایط سازمان را به منظور حرکت منسجم در بستر محیط فراهم سازد. هدف این پژوهش، ارائه مدل کنترل راهبردی در صنعت بانکرینگ می باشد. رویکرد پژوهش به صورت کیفی اکتشافی مبتنی بر مصاحبه نیمه ساختاریافته با 12 نفر از خبرگان این صنعت است. نمونه گیری از نوع نمونه گیری نظری بوده و بر مبنای اصل اشباع نظری تعیین شده و برای تحلیل داده ها به کمک نرم افزار MAXQDA از راهبرد نظریه داده بنیاد با رهیافت ظاهرشونده گلیزر به وسیله کدگذاری مبتنی بر رویکرد استقرایی بهره گرفته شده است. درنهایت مدل به دست آمده، در قالب اهرم های 8 گانه کنترل سیاسی، کنترل تحدیدی، کنترل محتوای استراتژی، کنترل تبدیل استراتژی، کنترل اجرای استراتژی، کنترل تعاملی، کنترل وظیفه ای و کنترل داخلی تبیین شد.