بررسی ارتباط پلی مورفیسم گیرنده فعال کننده تکثیر پروکسی زوم آلفا و میزان کلسیفیکاسیون عروق کرونر در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر

مقدمه مطالعات قبلی ارتباط میان پلی مورفیسم ژن PPARα و بیماری های عروق کرونر (CAD)و آترواسکلروز به اثبات رسیده است و نشان داده شده که بیماری های عروق کرونر به طور مستقیم با میزان کلسیفیه شدن عروق کرونری (CAC) ارتباط دارد. با این حال، ارتباط میان پلی مورفیسم ژن PPARα  و CAC مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف این پژوهش، بررسی ارتباط احتمالی بین پلی مورفیسم ژن PPARα و CAC در بیماران عروق کرونر بود. روش کار 90 بیمار عروق کرونر و 90 نفر کنترل در این مطالعه ثبت نام کرده اند. آنژیوگرافی توموگرافی کامپیوتری  (CT)برای همه موارد انجام شد و CAC کرونری چپ (left coronary)، عروق اصلی چپ (left main coronary)، عروق راست (right coronary) و سرخ رگ های سیرکومفلکس (circumflex arteries) مورد بررسی قرار گرفت. پلی مورفیسم ژن PPARα توسط تکنیک PCR-RFLP مورد بررسی قرار گرفت و ارتباط احتمالی میان پلی مورفیسم PPARα و CAC در بیماران عروق کرونر و کنترل های سالم  مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تفاوت قابل توجهی بین فراوانی آلل ها (G,C) یا ژنوتیپ (GG,GC) میان دو گروه به ترتیب   (43/0=p؛ 9/28%=GC؛ vs 1/70 %=GG) ، (52/0=p ، 4/15 % =C .vs%6/84 =G) وجود نداشت. اختلاف معناداری بین ژنوتیپ یا فراوانی الل ها در بیماران یا کنترل های سالم با میزان کلسیفیه شدن عروق کرونر وجود نداشت (41/0=p). نتیجه گیری با توجه به نتایج این مطالعه، ارتباط معناداری میان فراوانی آلل ها و ژنوتیپ ها با میزان CAC در بیمارانCAD وجود نداشت.