آلودگی های قارچی در هوای اتاق‎های عمل 13 بیمارستان در مشهد

اسپورهای قارچی هوا برد منابع آلودگی مهمی در اتاق عمل و بخش‎های مراقبت ویژه بیمارستان‎ها می‎باشند. هدف از این مطالعه، بررسی میزان و تنوع آلودگی‎های قارچی فرصت طلب در هوای اتاق‎های عمل عمل بیمارستان‎های مشهد بوده است.

این مطالعه مقطعی در13 بیمارستان مشهد که اجازه مطالعه را به گروه تحقیق دادند درسال‎های 97-1396 انجام شد. ازهوای تمام 104 اتاق عمل موجود در 13 بیمارستان به روش پلیت باز نمونه برداری به عمل آمد. پس از 7-10 روز کلنی‎های رشد کرده قارچ‎های رشته‎ای توسط روش‎های متداول و ملکولی تعیین توالی شناسایی شدند. در این مقاله با توجه به اهداف مجله دانشکده پزشکی بیشتر به جنبه‎های عمومی و بیمارستانی و  نتایج روش‎های متداول پرداخته شده است. نتایج مر بوط به آزمایشات ملکولی و تعیین توالی در مقاله دیگری ارائه خواهد شد. نتایج با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16تجزیه و تحلیل شد .

در این مطالعه کلنی‎های قارچی رشد کرده در 403 پلیت شمارش و شناسایی گردیدند. گونه‎های آسپرژیلوس و پنی سیلیوم، بیشترین میزان آلودگی و آلترناریا کمترین میزان آلودگی را در اتاق‎های عمل داشتند. آسپرژیلوس فلاووس شایع‎ترین گونه آسپرژیلوس در بین سایر قارچ‎ها بود. بیمارستان‎های شماره 3 و11 به ترتیب دارای بیشترین و کم ترین آلودگی قارچی بودند.

آلودگی با قارچ‎های هوا برد در اتاق‎های عمل بیمارستان‎های مشهد وجود دارند که می‎تواند برای بیماران نقص ایمنی یک عامل خطر باشد آسپرژیلوس فلاووسگونه غالب در بین قارچ‎های فرصت طلب موجود در هوای اتاق‎های عمل می‎باشد. با توجه به اینکه اکثر قارچ‎ها با روش‎های ضد عفونی مقاوم هستند، تحقیق بیشتری برای یافتن روش مناسب جهت کم کردن بار آلودگی قارچی در هوای اتاق عمل توصیه می‎شود.