نقش میانجی فرسودگی تحصیلی و تاب آوری تحصیلی در رابطه بین سرزندگی تحصیلی و کیفیت زندگی در مدرسه

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه گری فرسودگی تحصیلی و تاب آوری تحصیلی در رابطه بین سرزندگی تحصیلی و کیفیت زندگی در مدرسه بوده است. روش اجرای این پژوهش ازنوع توصیفی (غیرآزمایشی) بوده و طرح پژوهش ازنوع طرح های همبستگی (تحلیل مسیر) است. جامعه آماری این پژوهش شامل همه دانش آموزان پسر دوره متوسطه منطقه ساوجبلاغ از توابع شهرستان کرج در سال تحصیلی 96- 97 به تعداد کل 4570 نفر است. نمونه آماری این پژوهش نیز براساس جدول کرجسی و مورگان (1970) شامل 354 نفر تعیین شد که به شیوه نمونه گیری تصادفی-خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سرزندگی تحصیلی مارش و مارتین (2006)، پرسشنامه کیفیت زندگی در مدرسه از باتن و ویلیامز (1981)، پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو، سالونووا و اسچیوفیلی (2007) و پرسشنامه تاب آوری تحصیلی (ARI) ساموئلز (2004) استفاده شده است. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ بررسی شده است. داده ها با روش آماری معادلات ساختاری (SEM) تحلیل شده اند. نتایج نشان می دهد متغیرهای سرزندگی تحصیلی، فرسودگی تحصیلی و تاب آوری تحصیلی بر کیفیت زندگی در مدرسه تاثیرگذاری مستقیمی دارند. همچنین می توان گفت متغیرهای فرسودگی و تاب آوری تحصیلی نقش واسطه را بین متغیرهای سرزندگی تحصیلی و کیفیت زندگی در مدرسه دانش آموزان ایفا کرده اند.