بررسی تطبیقی واحدهای زبانی «وصف فعل و صفت» در عربی با «قید» در فارسی و انگلیسی
این پژوهش در پی آن است که ساختار واحدهای زبانی توصیف کننده ی فعل و صفت در زبان عربی را با آنچه در زبان های فارسی و انگلیسی «قید» نامیده می شود، تطبیق دهد. بررسی تطبیقی این ساختارها برای پاسخ به این پرسش است که آیا اصولا می توانیم نقشی را که عموما قید نامیده می شود در زبان عربی نیز بازیابیم و اینکه آیا می توان بر اساس شباهت ساختارهای قیدی، میان عربی از یک طرف و فارسی و انگلیسی از طرف دیگر تعادلی ایجاد کرد که به شناسایی بهتر نقش قید در زبان عربی منجر شود. بدین منظور باید از شیوه ی دستور سنتی، که عموما مبتنی بر اعراب پایانی کلمات است و واحد دستوری را «کلمه» می داند، صرف نظر کنیم و مبنای تحلیل خود را سازه هایی قراردهیم که در آن نقش ظاهر می شوند. در این تحلیل، ما از دستاوردهای دستور زایشی-گشتاری بهره گرفته ایم و از استدلال های نحوی از قبیل همپایگی، جانشینی و جابه جایی استفاده کرده ایم. به این صورت که ابتدا یک نوع ساختاری قید را با مثال هایی از انگلیسی و فارسی معرفی می کنیم سپس برمی رسیم که این ساختار چگونه در عربی ظهور می یابد. در فارسی و انگلیسی علاوه بر واژگان قیدی، سازه هایی از قبیل «گروه حرف اضافه ای»، «گروه اسمی»، «گروه صفتی» و «جمله واره ی قیدی» می توانند در نقش نحوی قید ظاهر شوند. در پایان، از این پژوهش برآمد که همین سازه ها در عربی نیز یافت می شوند لکن عموما با نام های دیگر معرفی شده اند. به علاوه، یک ساختار ویژه ی قیدی معرفی شد که در زبان های انگلیسی و فارسی نمونه ای ندارد. ما این ساختار را با نام »گروه قیدی» معرفی کردیم.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.