اثر محافظتی پنتوکسی فیلین بر سمیت بیضه القا شده به دنبال تجویز دی متیل نیتروزامین در موش صحرایی نر: یک مطالعه تجربی

نیتروزامین ها عامل سرطان زایی هستند و می توانند بر روی بعضی از پارامترهای تولید مثل مردان اثر نامطلوب داشته باشند. پنتوکسی فیلین یک مشتق از گزانتین است که به عنوان داروی مهارکننده فاکتورهای التهابی استفاده شود، ویسکوزیته خون را کاهش دهد، خون محیطی را بهبود می بخشد.

هدف از پژوهش حاضر ارزیابی اثرات پنتوکسی فیلین بر روی عوارض ناشی از دی متیل نیتروزامین بر پارامترهای تولید مثلی موش صحرایی نر بود.

در این مطالعه تجربی، 48 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی به 8 گروه تقسیم شدند: گروه شاهد نرمال و گروه کنترل دی متیل نیتروزامین (40 میلی گرم بر کیلوگرم)، گروه پنتوکسی فیلین (25، 50، 100 میلی گرم بر کیلوگرم) و گروه دی متیل نیتروزامین + پنتوکسی فیلین (25، 50، 100 میلی گرم بر کیلوگرم) تیمارها به صورت داخل صفاقی و گاواژ روزانه به مدت 28 روز انجام شد. پارامترهای اسپرم، شاخص اسپرماتوژنز، ظرفیت تام آنتی اکسیدان، سطح تستوسترون و قطر لوله های سمینی فروس بررسی شد.

تمامی پارامترها در گروه کنترل دی متیل نیتروزامین به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل نرمال (001/0> p) کاهش یافت. همچنین، تمامی پارامترها در گروه های پنتوکسی فیلین و دی متیل نیتروزامین + پنتوکسی فیلین نسبت به گروه های دی متیل نیتروزامین در تمامی دوزها به طور معنا داری بهبود یافت   (001/0 >p).

دی متیل نیتروزامین موجب اثرات مخربی روی پارامترهای تولید مثلی شد. هیچ گونه تغییر قابل ملاحظه در تیمار پنتوکسی فیلین در تمام دوز در مقایسه با گروه کنترل نرمال مشاهده نشد. پنتوکسی فیلین اثرات توکسیک دی متیل نیتروزامین روی پارامترهای تولید مثلی بهبود می بخشد.