بررسی تاثیر میواینوزیتول بر روی پارامترهای اسپرم و میزان باروری در افراد مبتلا به الیگوآستنواسپرمیا تحت درمان با IUI: کارآزمایی بالینی تصادفی شده

40% از مشکلات ناباروری در میان زوج ها متعلق به مردها است که عمدتا به دلیل تولید کم اسپرم، ناقص بودن یا بی حرکتی اسپرم به وجود می آید. مجموعه شواهد نشانگر نقش احتمالی درمان با میواینوزیتول در بهبود مورفولوژی اسپرماتوزوا و القای باروری در مردان است.

هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر میواینوزیتول بر روی پارامتر های اسپرم و میزان باروری در افراد مبتلا به الیگو استنو اسپرمیا تحت درمان با IUI بود.

این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده بود که بر روی افراد مبتلا به الیگو استنو اسپرمیا تحت درمان با IUI مراجعه کننده به بیمارستان شهید اکبر آبادی در سال 2016-2017 انجام شد. در این مطالعه بیماران به طور تصادفی به دو گروه نمونه الیگواستنواسپرمیا فاقد میواینوزیتول و نمونه الیگواستنو اسپرمیا همراه با میو اینوزیتول تقسیم شدند. در گروه اول هیچ مداخله ای نمی شوند و به اسپرم های گروه دوم 5/0 ML میواینوزیتول با غلظت mg/ml 2 اضافه گردید و به مدت 2 ساعت در انکوباتور 37 درجه انکوبه شدند. پس از انکوبه مجددا پارامترهای اسپرم به صورت blind بررسی و ثبت شد. سپس نمونه ی آماده شده با استفاده از کتتر مخصوص IUI به درون رحم تلقیح شد و بعد از 15 روز سطح β-HCG سرم به منظور بررسی بارداری کلینیکال سنجیده شدند.

نتایج مطالعه نشان داد که در گروه مداخله؛ اگرچه قبل از پردازش با اینوزیتول تفاوت معنی داری از لحاظ خصوصیات اسپرم مثل حرکت اسپرم و غلظت آن وجود نداشت ولی طی روند پردازش با اینوزیتول افزایش معنی داری از لحاظ حرکتی در اسپرم ها مشاهده شد. همچنین، بهبود قابل توجهی در قدرت حرکت پیشرونده اسپرمی پس از استفاده از میواینوزیتول حاصل گردید. مهمتر اینکه تاثیر درمانی این روش در القای بارداری در مطالعه حاضر در 18% بیماران تحت درمان به تائید رسید که حدود دو برابر در افرادی بود که دارو دریافت نمی کردند.

از نتایج مطالعه حاضر می توان نتیجه گرفت که استفاده از اینوزیتول کارایی لازم برای تغییر خصوصیات اسپرم برای افزایش شانس باروری را دارد.