تمایز عصبی سلولهای بنیادی ژله وارتون در محیط کشت سه بعدی پایه کیتوزان

سلولهای بنیادی ژله وارتون می توانند گزینه مناسبی برای تمایز و ترمیم آسیب های بافت عصبی باشند. کشت سه بعدی با فراهم آوردن محیطی شبیه بدن نسبت به کشت دو بعدی مزیت دارد. هدف از این مطالعه تمایز عصبی این سلولها در محیط کشت سه بعدی پایه کیتوزان است.

این مطالعه تجربی در 4 گروه (کشت دو بعدی در حضور محیط تمایزعصبی و عدم حضور آن و کشت سه بعدی در حضور محیط تمایز عصبی و عدم حضورآن) بر روی سلولهای بنیادی ژله وارتون انسانی انجام شد. برای ساخت هیدروژل، هیدروکسی اتیل سلولز با نسبت 4/8: 0/8(HEC: CH- β-GF) به محلول کیتوزان-بتاگلیسروفسفات اضافه شد. سلولهای بنیادی ژله وارتون پس از استخراج به روش آنزیمی از ژله وارتون نوزادان بیمارستان امام خمینی تهران و تایید به روش فلوسیتومتری به تعداد 105Í5 سلول در هر چاهک پلیت24 خانه تحت تاثیر محیط کشت تمایزی در شرایط دو بعدی و سه بعدی به مدت 4 روز کشت داده شدند. سپس بررسی کمی بیان ژنهای β-Tubulin III وNestin به عنوان دو مارکر و معیار سنجش تمایز عصبی و ژن β-actin (به عنوان کنترل داخلی و ژن معیار یا رفرنس) توسط Real time PCR انجام شد.

نتایج Real time PCR نشان داد، بیان ژنهای β-Tubulin III وNestin در سلولهای بنیادی ژله وارتون در حضور محیط تمایز عصبی در هر دو شرایط کشت سه بعدی (بیش از 2 برابر) و دو بعدی (بیش از 4 برابر) نسبت به عدم حضور آن افزایش معنی دار دارد (0/005p<). اما بیان این ژنها تحت تاثیر محیط تمایز عصبی در شرایط کشت سه بعدی نسبت به شرایط کشت دو بعدی به طور معنی داری (بیش از 1/5 برابر) بیشتر بود (0/01p<).

نتایج بدست آمده نشان داد تمایز عصبی در سلولهای بنیادی ژله وارتون در محیط کشت سه بعدی پایه کیتوزان بیشتر است.