رابطه مولفه های برنامه درسی پنهان با سازگاری حرفه ای دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز

برنامه ی درسی پنهان یکی از مفاهیم و مباحث مطرح در حوزه برنامه درسی است. این مفهوم در پژوهش های مربوط به حوزه آموزش بسیار مورد توجه بوده است، اما تاثیرات آن در حوزه آموزش عالی به صورت جدی مورد عنایت قرار نگرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش مولفه های برنامه درسی پنهان در سازگاری حرفه ای دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد.

در این مطالعه توصیفی- همبستگی جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال تحصیلی 97-96 بود که برای تعیین حجم نمونه از جدول کرجسی مورگان استفاده شد و 361 نفر به طور تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل: پرسشنامه محقق ساخته 11 مولفه ای برنامه درسی پنهان با ضریب پایایی 97/0 و پرسشنامه دو مولفه ای سازگاری حرفه ای پورکبیریان با ضریب پایایی 93/0 بود که روایی پرسشنامه ها توسط تعدادی از اساتید گروه علوم تربیتی تایید شد. داده های با استفاده از آزمون t تک نمونه ای و ضریب همبستگی کانونی تجزیه و تحلیل شد.

میانگین های به دست آمده در مولفه های برنامه درسی پنهان و سازگاری حرفه ای در اغلب موارد بالاتر از میانگین نظری بود. ریشه کانونی هر دو متغیراز لحاظ آماری معنادار بود)ریشه اول ضریب همبستگی 46/0 و ریشه دوم 28/0 .

نشان داد بین مولفه های یازده گانه برنامه درسی پنهان به استثنای ارزشیابی و تفکر انتقادی با سازگاری حرفه ای رابطه وجود دارد. در ریشه کانونی اول، ابعاد برنامه درسی پنهان 27 درصد و در ریشه کانونی دوم 9 درصد از تغییرات سازگاری شغلی را تبیین می کند.

 با توجه به شاخص های واریانس استخراج شده و هم پوشی می توان نتیجه گرفت که در ریشه دوم، مولفه های برنامه درسی پنهان پیش بینی کننده خیلی قوی برای سازگاری حرفه ای نیستند و از روی آن نمی توان وضعیت متغیر سازگاری حرفه ای را به خوبی پیش بینی کرد.