تجربیات دانشجویان پرستاری از روایت نویسی- بازاندیشی در آموزش بالینی: مطالعه کیفی

روایت نویسی- بازاندیشی یکی از شیوه های موثر درآموزش بالینی دانشجویان علوم سلامت است. این مطالعه با هدف تبیین تجربیات دانشجویان پرستاری از آموزش بالینی به شیوه روایت نویسی- بازاندیشی انجام شد.

این مطالعه ی کیفی با رویکرد تحلیل محتوی قراردادی در دانشکده پرستاری بقیه الله(عج) انجام شد. داده ها با شش مصاحبه فردی نیمه ساختارمند و دو بحث گروه متمرکز با دانشجویان(هرگروه 6 نفر)، گردآوری شد. نمونه گیری هدف مند بود و تا اشباع داده ها ادامه یافت ، متن مصاحبه ها پس از پیاده سازی، با رویکرد تحلیل محتوی قراردادی تحلیل و نتایج استخراج شد. جهت مدیریت داده های متنی از نرم افزار MAXDA10 استفاده شد.

تجربیات دانشجویان از آموزش بالینی با روش روایت نویسی - بازاندیشی، بیانگر یک درون مایه کلی "درک خود ارزشمندی در یادگیری فعالانه بالینی" و 4 طبقه اصلی بود. چهار طبقه "خودآگاهی"، "ارتقای خودکارآمدی و انگیزش"، "یادگیری مشارکتی و فعال" و "خوداظهاری و تخلیه ی هیجانات"را در بر می گیرد.

 استفاده از روایت نویسی- بازاندیشی در آموزش بالینی، با ارتقای خود ارزشمندی در دانشجویان، می تواند زمینه ی مناسب برای رشد حرفه ای آنان را فراهم آورد.